خلاصة:
حمید الدین کرمانی (قرن ۵) از داعیان بزرگ اسماعیلی است که در سنت اسماعیلی تاثیر به سزایی داشته است . از او آثاری در موضوعات گوناگون فلسفی و دینی باقی مانده ، یکی از این آثار رساله ٔ معاصم الهدی والاصابة فی تفضیل علی علی الصحابة است . این رساله در اصل ردی بر العثمانیة ابوعثمان عمرو بن بحر معروف به جاحظ (۲۵۵ ق ) است . بخش های عمده ٔ معاصم الهدی از بین رفته و تنها بخشی از باب سوم ، باب چهارم و باب پنجم آن باقی مانده است . بخشی از باب سوم که باقی مانده در فضائل اختصاصی امیرالمومنین (ع) ، باب چهارم در فضائل مشترک امیرالمومنین(ع) و خلیفه اول و باب پنجم در فضائل ابوبکر است . تا به حال از این رساله تصحیحی انجام نشده و رساله به صورت مخطوط باقی مانده است . موضوع اصلی این مقاله معرفی محتوا و نسخه های باقی مانده معاصم الهدی است .
حمیدالدین کرمانی (القرن ه) من کبار دعاه الاسماعیلیه وکان له تاثیر
بالغ فی تراث الاسماعیلیه وتقالیدها. خلف وراءه تراثا واثارا نی موضوعات فلسفیه
ودینیه شقی، ومنها رساله: معاصم اهمدی والاصابه فی تفضیل علی علی الصحابه. جات
هذه الرساله فی الاصل ردا عی کتاب العثمانیه لاب عثمان عمرو بن بجر العروف
بالجاحظ (290 ه). الاقسام الاساسیه من کتاب معاصم امدی ضاعت ویقی منه فقط
قسم من الباب الغالث» والباب الرابع» والباب الخامس. القسم الباقی من الباب الغالث
یتناول الفضايل الق پختص بها امیر المومنین(ع) الباب الرابع فی الفضايل الشترکه
بین امیرالمومنین (ع)و الخلیفه الول، و الباب الخامس فی فضايل ای بر. لم محقق هذه
الرساله الی الان، ویقیت علی شکل مخطوطه. الوضوع الذساسی شذا البحث هو التعریف
بمحتوی معاصم اهدی والنسخ الباقیه منه
Hamid al-Din Kermani (5th century) is one of the great Ismaili ministers who had a significant impact on the Ismaili tradition. His works include various philosophical and religious topics, one of which is the treatise Ma’asim al-Huda and al-Isaba fi Tafdhil Ali ‘ala al-Sahabah. This book is basically a rebuttal to Al-Uthmaniyya by Abu Uthman Amr bin Bahr known as Jahidh (255 AH). Ma’asim alHuda’s major parts are lost and only a few portions of chapters three, four and five are left. The remaining part of the third chapter is on the specific virtues of Amir al-Mu'minin (peace be upon him), the fourth chapter on the common virtues of Amir al-Mu'minin (peace be upon him) and the first caliph, and the fifth chapter on the virtues of Abu Bakr. So far, no corrections have been made to this treatise and has remained in manuscript form. The main topic of this article is to introduce the content and the remaining versions of Ma’asim al-Huda