خلاصة:
بیان مسئله: هنرهای سنتی در بعد نظری رویکردهای مختلفی را به همراه داشته است. از یک بعد نگاه و تعاریف سن تگرایان است که قائل به مولف ههایی برای هنرهای سنتی هستند. از سوی دیگر یکی از مباحث مهم نظری هپردازان و هنرپژوهان در عصر حاضر، نظریۀ بازتولیدپذیری و تکثیر مکانیکی هنر است. در این میان تجلی جزء مفاهیمی است که از منظر متفکرین مورد توجه، واکاوی و بسط قرار گرفته و مباحث چال شبرانگیزی را در میان دو نحلۀ متفکران در پی داشته است. هدف پژوهش: هدف پژوهش در مرتبۀ نخست واکاوی مفهوم تجلی از دیدگاه سن تگرایان و والتر بنیامین است؛ و سپس شناسایی و تبیین چگونگی مواجهۀ این مفهوم با تکثیر مکانیکی است. بنابراین این پژوهش به این پرسش پاسخ م یدهد که مفهوم تجلی در هنرهای سنتی و مواجهۀ آن با تکثیر مکانیکی چگونه قابل تبیین است؟ روش پژوهش: پژوهش پیش رو با روش توصیفی-تحلیلی و مطالعۀ تطبیقی، همراه با کاوش کتابخان های داد هها و تحلیل کیفی آ نها، به تبیین مفهوم تجلی در مواجهه با تکثیر مکانیکی پرداخته است. نتیج هگیری: براساس کدگذاری و تحلی لهای صور تگرفته بر دیدگاه پنج متفکر سن تگرا و پژوهش معروف والتر بنیامین، مولفه های شک لدهندۀ مفاهیم تجلی و تکثیر مکانیکی مشخص شد. طبق دست هبند یهای انجا مشده، مقوله های تکثیر مکانیکی با مقول ههای مفهوم تجلی قابل تطبیق است؛ بدین منظور به جزء دو مورد، سایر مولفه های دو مفهوم، نقطۀ مقابل یکدیگر هستند. بنابراین مشابهت و افتراق بین آ نها موجب دستیابی به مولف ههای مفهوم تجلی در مواجهه با تکثیر مکانیکی شده است. طی این فرایند مشخص شد که مفهوم تجلی از دو ساحت و رویکرد قابل تبیین است؛ نخست ساحت مرتبط به دیدگاه سن تگرایان و بنیامین و دیگری ساحت تکثیر مکانیکی است. در نتیجه با توجه به مطابقت صور تگرفته بر مقول ههای اصلی دو مفهوم، م یتوان تجلی تکثیر مکانیکی را از تجلی مدنظر سن تگرایان و بنیامین متمایز کرد که با چهر های جدید نمایان شده و قابل اجتناب نیست.