ملخص الجهاز:
"این نکته ارائه ملکوت در مورد حضرت ابراهیم(ع)در آغاز جریان ارتباط با عالم ملکوت و امر نبوتاش نیز مطرح شده است که یکی از برکات عظیم آن رسیدن به مقام اهل یقین میباشد که در نتیجه آن؛بهیچ وجه شک و تردیدی برای پیامبر خدا نسبت به حقائق الهی رخ نخواهد داد: «و کذلک نری ابراهیم ملکوت السموات و الارض و لیکون من الموقنین»(انعام/75) با توجه به تعلیم نماز در آغاز بعثت و گزارش تاریخ و سوره علق از آن و از طرفی، تذکر به بحث تعلیم نماز در روایات معراجیه و با توجه به دعاهای وارده در امر شب بعثت که بحث از تجلی اعظم الهی در آن شب مطرح است و تجلی اعظم با توجه به اقسام وحی، وحی بدون واسطه«ملک و حجاب)را تذکر میدهد، و با توجه به اینکه، معراج ویژه پیامبر خدا به بیان قرآن کریم و تأکید روایات، دوبار رخ داده است: الف-«ارأیت الذی ینهی عبدا اذا صلی» (1) «أتانی جبرئیل فی اول ما اوحی الی فعلمنی الوضو و الصلوة» (2) ب-«اللهم انی اسئلک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیلة من الشهر المعظم» (3) ج-«و لقد رآه نزلة اخری عند سدرة المنتهی....
» آیت است و در سوره شعراء علم مبتنی بر اسناد و مدارک تاریخی قبل از اسلام در نزد علماء، موضوع بحث است؟ و از طرفی گزارش تفصیلی از مسائل شب بعثت حضرت موسی(ع)در قرآن مسلمانان و بحث اجمالی از شب بعثت پیامبر اسلام، آیا گویای آن نیست که نوع مباحث (1)-عظمت ملکوتی علی(ع)در صغر سن حضرتش را همچون عیسی بن مریم و حضرت یحیی، سند نبوت قرار داده است؛حال آنکه سن 44 سالگی پیامبر در زمان نزول آیه، مانع از چنین انعکاسی از شخصیت پیامبر خدا(ص)در نظر مردم میباشد."