خلاصة:
امروزه انرژی در کنار سرمایه و نیروی انسانی،به عنوان یکی از عوامل اصلی تولید در جهان به شمار میرود.لذا تدوین استراتژیها و سیاستهای مناسب،با در نظر گرفتن معیارهای پیشبینی آینده و تدوین برنامههای متناسب با آن به منظور استفاده و تخصیص بهینهی انرژی بسیار حائز اهمیت است.این مهم در قالب برنامهریزیهای بلندمدت انرژی که در کشور ما به عنوان طرح جامع انرژی شناخته میشود،انجام میپذیرد.طرح جامع انرژی در کشور ما دارای سابقهی طولانی بوده،که متاسفانه به علت تغییر شرایط محیطی،فنی،اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور در چند دههی گذشته قابل اجرا نبوده است.
در مقالهی حاضر،با بررسی شرایط کنونی عرضه و تقاضای انرژی در کشور،به لزوم و ضرورت اجرای طرح جامع انرژی پرداخته شده و ابعاد و سطوح لازم برای انجام آن در قالب یک برنامهی بلندمدت،هدفمند،چند وجهی و با رویکرد اصلاح الگوی مصرف،طراحی و مدلسازی شده است.
ملخص الجهاز:
"3-اهمیت و ضرورت تدوین طرح جامع انرژی1 بهطور کلی از تفسیر مطالب فوق چنین نتیجه میشود که در سالهای اخیر در کشور عرضهی انرژی اولیه بهطور طبیعی از مصرف نهایی انرژی تبعیت کرده، به طوری که موازنهی تراز انرژی با افزایش واردات و یا کاهش صادرات مواد هیدروکربوری نفت و گاز تنظیم شده و یا این که در حالت عدم تأمین تقاضای کامل انرژی رها شده است،بدین ترتیب به نظر میرسد صرفهجویی و یا اعمال مدیریت و عملیات بهینهسازی مصرف در بخشهای اقتصادی-اجتماعی،در سیستم انرژی کشور نقش قابل ملاحظهای را ایفا نکرده است.
4-نتیجهگیری بهطور کلی در سالهای اخیر عرضهی انرژی اولیه در کشور بهطور طبیعی از مصرف نهایی انرژی تبعیت کرده،به طوری که موازنهی تراز انرژی با افزایش واردات و یا کاهش صادرات مواد هیدروکربوری نفت و گاز تنظیم شده و یا این که در حالت عدم تأمین تقاضای کامل انرژی رها شده است،بدین ترتیب به نظر میرسد صرفهجویی و یا اعمال مدیریت و عملیات بهینهسازی مصرف در بخشهای اقتصادی-اجتماعی،در سیستم انرژی کشور نقش چندان قابل ملاحظهای را ایفا نکرده است."