ملخص الجهاز:
"روی(1891)این کانسار را در گروه کانسارهای رسوبی غیر آتشفشانی واقع در توالیهای تخریبی قرار داد و وارنتسوف21منشأ عناصر را بالا رفتن محتوای منگنز آب دریا بر اثر فعالیتهای گرمایی معرفی کرده است.
در این مدل،ته تشست اولیهی کانیهای منگنز به همراه سنگهای رسوبی درونگیر خود و بر اثر پیشروی و پسروی متناوب آب دریا بوده است و در مرحلهی بعدی،آبهایی با منشأ جوی عامل انتقال و ته نشست مجدد کانیهای منگنز و تشکیل کانسار هستند[پیشین].
*ادوار مهم منگنز زایی در ایران و جهان در دورانهای متفاوت زمینشناسی، از زمان آرکئن تا عهد حاضر،همواره کانسارهای منگنز تشکیل شدهاند یا در حال تشکیل شدن هستند که این امر دلیل خوبی برای فراوانی منگنز در پوستهی کرهی زمین است(دوازدهمین عنصر پوستهی زمین).
از بررسی سیر تحول و تکوین زمینشناسی ایران و توجه به این نکته که زایش و غنای منگنز د رسازندهای تشکیلدهندهی پوستهی زمین،عموما به گونهای در ارتباط مستقیم و غیر مستقیم بار خدادها و فعلیتهای ماگمایی از نوع آتشفشانی زیر دریایی و در کمربندهایی است که معمولا از نوع پوستهی اقیانوسی یا حد واسط هستند،چنین میتوان گفت که نه تنها در سازندهای مشروح در فوق،بلکه در سایر سازندها و نواحی کشور که به نحوی دستخوش فعالیتهای ماگمایی و آتشفشانی شدهاند،نیز وجود ظرفیتهای منگنز دور از انتظار نیست.
*رابطهی ترکیب آب اقیانوس با کانه زایی منگنز در کانسار باروت آغاجی بیشترین آهنگ تولید پوستهی اقیانوسی در سنوزوئیک به زمان ائوسن مربوط میشود که موجب فعالیت شدید گرمایی در این دوره شده است."