خلاصة:
مقدمه: اجتماعات انسانی از دیر باز پس از مورد استفاده قرار دادن منابع مختلف طبیعی موجود بر روی گره زمین, قسمتهای غیرقابل مصرف و
زائد آن را دفع مینمودند. توجه به آلودگیهای محیط و مقابله با 7« ن از طریق برنامههای مختلف زیست محیطی از جمله مدیریت مواد زائد جامد.
اگنون به صورت گستردهای در بهداشت و اقتصاد جهان مطرح است. برقراری سیستم مدیریت جممآوری و دفع مواد زائد جامد از جمله مواردی
است که برای کنترل تولید. صرفه جویی و مصرف مواد و نیز فرآیند ودفع زباله اهمپنی اساسی دارد.
مواد و روشها: در این پژوهش نمونهبرداری از زباله در چهار فصل مختل ف"سال او در هر فصل در طول هشت روز متوالی با حذف روز اول
صورتگرفت و سایر اطلاعات لازم از طریق آمار سالانه سازمان مدیریت و برنامهریزی اسنان سمنان, آزمایش دانهبندی خاک. اداره هواشناسی و
اداره آبهای زبرزمینی جمعآوری گردید.
جمعیت شهر شاهرود در سال ۱۳۸۰ خدود ۱۳۰۰۰۰ نفر بوده است و مطالعه رشد جمعیت در این شهر نشان میدهد که نرخ رشد جمعیت در
سال ۱۳۷۵ تا ۰۱۳۸۰ ۱/۴ ز میباشد. زباله خشک قابل بازیافت: ۱۸17 !زا زکل زباله زا تشکیل میدهد. زباله خشک که روزانه بایستی جمعآوری شود
برابر با چ| ۲۶۲۳۲/۳ خواهد بود که نیاز به ۷ ماشین نیسان برای جممآوری این میزان زباله میباشد. تعیین تعداد ماشین آلات بر اساس میزان
زباله و چگالی آن برآورد میشود. زباله تولیدی روزانه قابل دفع و غیر قابل بازیافت حدود ۱۰۱/۰۶ تن میباشد که برای جمعآوری این میزان زباله
علاوه بر امگانات موجود نیاز به تعداد ۱۵ عدد ماشین نیسان نیز میباشد.
یافثهها: بر اساس اطلاعات جمعآوری شده, میانگین بارندگی سالیانه در شهر شاهرود در یک دوره ۲۳ ساله از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۰), ۱۷۶
میلیمتر بوده است. جهت باد غالبء در شاهرود از شمال شرق بوده. که بیشتر در فصل بهار و تابستان میباشد و در فصل پایپز و زمستان معمولا
جهت باد از چنوب غرب است.
نتیجه گیری: منطقه مورد نظر برای دقن زبله بنام لجنه در ۳۱ کیلومتری جنوب شرقی شاهرود واقع شده و این محل از جاده اصلی شاهرود-
طرود حدود ۲ کیلومتر فاصله دارد. با نوجه به این که نمره بهدست آمده (۴ میباشد. پس منطقه مورد مطالعه میتواند محل خوبی برای دفن زباله
باشد. محاسبه حجم مورد نیاز برای دفن زباله با استفاده از فرمول تجربی انجام و میزان آن برای یک دوره ۳۰ ساله
حدود ۲۵۲۲۳۷۷/۸ مترمربع برآورد گردید. روش انتخابی برای دفن زباله با توجه به شرایط منطقه روش ترانشهای پیشنهاد میکردد.
ملخص الجهاز:
S c (1)دانشکده علوم پزشکی شاهرود-گروه بهداشت محیط چکیده مقدمه:اجتماعات انسانی از دیرباز پس از مورد استفاده قرار دادن منابع مختلف طبیعی موجود بر روی کره زمین،قسمتهای غیر قابل مصرف و زائد آن را دفع مینمودند.
زباله تولیدی روزانه قابل دفع و غیر قابل بازیافت حدود 101/06 تن م باشد که برای جمعآوری این میزان زباله علاوه بر امکانات موجود نیاز به تعداد 15 عدد ماشین نیسان نیز میباشد.
نتیجهگیری:منطقه مورد نظر برای دفن زباله بنام لجنه در 31 کیلومتری جنوب شرقی شاهرود واقع شده و این محل از جاده اصلی شاهرود- طرود حدود 2 کیلومتر فاصله دارد.
برقراری سیستم مدیریت جمعآوری و دفع مواد زاید از جمله مواردی است که برای کنترل تولید،صرفهجویی و مصرف مواد و نیز فرایند جمعآوری و دفن زباله اهمیت اساسی دارد که در نهایت حفظ محیط زیست و ارتقای سطح سلامتی جامعه و همچنین حفظ سرمایههای ملی را در پی خواهد داشت.
بر اساس اطلاعات جمعآوری شده،میانگین بارندگی سالانه در شهر شاهرود در یک دوره 23 ساله(از سال 1347 تا 1370)،176 میلیمتر بوده است و نیز طبق دادههای موجود در خصوص بارندگی از سال 1370 تا 1379 این میزان در حدود 172 میلیمتر میباشد.
با توجه به اینکه جمعیت در پایان دوره طرح 174242 نفر میباشد و سرانه تولید زباله 170 گرم در روز میباشد و زباله خشک قابل بازیافت 18/2% از کل زباله را تشکیل میدهد،لذا زباله خشکی که روزانه بایستی جمعآوری شود برابر با 26223/3 کیلوگرم خواهد بود که نیاز به 7 ماشین نیسان برای جمعآوری این میزان زباله میباشد.