Abstract:
آلودگی هوا از مهمترین مشکلات زیست محیطی قرن اخیر است که سلامت انسانها را تهدید مینماید. از
عمده ترین منابع ایجاد آلودگی هوای شهری می توان به تردد وسائط نقلیه، فعالیت صنایع و افزایش
مصرف سوختهای فسیلی اشاره نمود. اثرات آلودگی هوا بر انسانها و محیط زیست در سالهای اخیر
افزایش یافته که از مهمترین آن تاثیر بر روی سیستم تنفسی و بیماریهای آسم و برونشیت میباشد. در میان
مواد آلودهکننده هوا منواکسید کربن نقش بسزایی دارد. شهر مشهد به عنوان یکی از بزرگترین و
صنعتیترین شهرهای ایران، از جمله کلانشهرهای آلوده است. در این تحقیق، در شهر مشهد با استفاده از روش درون یابی IDW در محیط GIS نقشه های پهنه بندی منواکسید کربن بر اساس داده های آلودگی سال 1393 -1395 به صورت دوره های زمانی سالانه تهیه شده اند. همچنین جهت شناخت بهتر نمودارهای ماهانه، فصلی و دوره ای ترسیم گردید. نتایج نشان می دهد بیشترین آلودگی از منظر ماهانه، فصلی و
دورهای به ترتیب بهمن ماه، زمستان و دوره ی سرد سال می باشد. کمترین آلودگی ماهانه، فصلی و
دورهای، به ترتیب تیر ماه، تابستان و دورهی گرم سال می باشد. همچنین از نظر پراکندگی سالانه بیشترین مقدار آلودگی در مرکز شهر بوده و در سال های اخیر مقدار آن افزایش یافته است.
Machine summary:
"محمدی (١٣٨١) درتحقیقی به تاثیر عناصر اقلیمی و آلاینده های هوای تهران بر بیماری آسم طی سالهای ١٩٩٩-٩٥پرداخته و نتیجه گرفته که در طول دوره مطالعه بیشترین مراجعه کنندگان بیماران آسمی در فصل زمستان به دلیل افت درجه حرارت و افزایش میزان آلودگی هوا به علت بالا رفتن وقوع اینورژن و طولانی بودن شبها بوده است .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) پراکندگی فصلی منواکسید کربن در منطقه ی مورد مطالعه پراکندگی فصلی مقدار منواکسیدکربن در سال ١٣٩٣ (شکل شماره ٤، الف )، نشان می دهد که بیشترین میزان آلودگی ناشی از آلاینده منواکسیدکربن در فصل بهار و کمترین میزان آن در فصل تابستان به وقوع می پیوندد، که با توجه شرایط آب و هوایی منطقه قابلیت پیش بینی را داشته است .
(به تصویر صفحه مراجعه شود)% شکل شماره ٤- نمودار پراکندگی فصلی غلظت منواکسید کربن در منطقه ی مورد مطالعه الف ) سال ١٣٩٣، ب ) سال ١٣٩٤ در فصل زمستان ، با توجه به گستردگی سیستم آب و هوایی پرفشار سیبری و در نتیجه پایداری و فرونشینی هوا و تکمیل این فرایند با وارونگی هوا انجام می گیرد در نتیجه مقدار آلودگی هوا در این فصل به بیشترین حد ممکن می رسد شکل شماره ٥ (الف )، پراکندگی فصلی مقدار منواکسید در سال ١٣٩٥ را نشان می ده که بیشترین میزان در فصل زمستان و کمترین مقدار در فصل بهار ثبت شده است ."