Abstract:
کارآفرینی فناورانه از جمله عوامل مؤثر در خلق و کسب ثروت توسط کسبوکارهای مختلف در سطوح فردی و سازمانی بهشمار میرود. از اینرو دستیابی و توسعه چنین کارآفرینی پیشرفتهای خود مستلزم شناسایی ماهیت فرآیندها و عوامل اثرگذار بر آن است. برهمیناساس هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر کارآفرینی فناورانه پیشرفته در ایران بوده است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و توسعهای است که در آن با بهرهگیری از آمار توصیفی و استنباطی، تحلیل کمّیو کیفی و همچنین روشهای کتابخانهای و میدانی برای گردآوری اطلاعات، عوامل مؤثر بر کارآفرینی فناورانه پیشرفته در جمهوری اسلامی ایران را شناسایی و رتبهبندی میکند.
نتایج یافتههای حاصل از این پژوهش نشان میدهد که ساختار کارآفرینی فناورانه پیشرفته در ایران دارای ابعادی شامل:«دولت»؛ «دانشگاه»؛ «بنگاه»؛ «سرمایه»؛ «بازار/مشتری»؛ «کارآفرین فناور» و «مشاوران» است. در ادامهی نتایج، مهمترین عوامل مؤثر بر این کارآفرینی در مجموع60 شاخص شناسایی و احصاء شد که از میان آنها، عوامل«اصلاح قوانین و مقررات»، «اصلاح و بهبود سیاستها و سازوکارهای حمایتی دولت»، «توسعه صنعت سرمایهگذاری خطرپذیر» و «گسترش و حفاظت از حقوق مالکیت فکری» از بُعد دولت و همچنین عوامل«ارائه مشاورههای تخصصی، علمی و راهبردی» و «مشاورهها و آموزشها برای پُر کردن شکافهای اطلاعاتی و حل مساله» از بُعد مشاوران میتوانند به ترتیب بیشترین و کمترین اثرگذاری را بر کارآفرینی فناورانه پیشرفته در ایران داشته باشند.
Technological entrepreneurship is one of the factors influencing the creation and acquisition of wealth by different businesses at the individual and organizational levels. Thus, the achievement and development of such advanced entrepreneurship itself requires the identification of the nature of the processes and the factors that influence it. Accordingly, the purpose of this study was to identify the factors affecting the high technology entrepreneurship in Iran. This research is an applied and developmental one in which, using descriptive and inferential statistics, quantitative and qualitative analysis, as well as library and field methods for information gathering, it identifies and rates the factors affecting the advanced technological entrepreneurship in the Islamic Republic of Iran. The results of this research show that the structure of advanced technological entrepreneurship in Iran has the following dimensions: "government"; "university"; "firm"; "capital"; "market / customer"; "technology entrepreneur" and "consultants" . The most important factors affecting entrepreneurship were identified and summarized in 60 indicators. "Reforming Laws", "Modifying and Improving Government Support Policies and Mechanisms", "Development of Risky Investment Industry" and protecting intellectual property rights " from the government dimension can have, respectively, the greatest and " providing expert, scientific and strategic advice "and" counseling and training to fill in information gaps and problem solving "from consultants' dimension can have, respectively, least impact on Advanced technological entrepreneurship in Iran
Machine summary:
تحقيق حاضر به لحاظ هدف ، از نوع کـاربردي و توسعه اي است که در آن با بهره گيري از آمار توصيفي و استنباطي، تحليل کميو کيفي و همچنين روش هاي کتابخانه اي و ميداني براي گردآوري اطلاعات ، عوامل مؤثر بر کارآفريني فناورانه پيشرفته در جمهوري اسلامي ايران را شناسايي و رتبه بندي ميکند.
در ادامه ي نتايج ، مهمترين عوامل مؤثر بر اين کارآفريني در مجموع ٦٠ شاخص شناسايي و احصاء شد که از ميان آنها، عوامل «اصلاح قوانين و مقررات »، «اصلاح و بهبود سياست ها و سازوکارهاي حمايتي دولت »، «توسعه صنعت سرمايه گذاري خطرپذير» و «گسترش و حفاظت از حقوق مالکيت فکري» از بعد دولت و همچنين عوامل «ارائه مشاوره هاي تخصصي، علمي و راهبردي» و «مشاوره ها و آموزش ها براي پر کردن شکاف هاي اطلاعاتي و حل مساله » از بعد مشاوران ميتوانند به ترتيب بيشترين و کمترين اثرگذاري را بـر کـارآفريني فناورانه پيشرفته در ايران داشته باشند.
وي نشان داد کـه کـارآفريني فناورانـه شـامل : سازمان ، مديريت و تحمل ريسک کسـب وکـار مبتنـي بـر فنـاوري، راهکارهـاي جسـتجوي 145 مشکلات ، شکل گيري سرمايه گذاري فناورانه جديد، روش هايي کـه در آن کارآفرينـان منـابع و ساختارها را بـراي بهـره بـرداري از فرصـت هـاي فنـاوري در حـال ظهـور پيـدا مـيکننـد، تلاش هاي مشترک براي مشخص کردن اطلاعات مبهم ، درک مشترک براي حفظ تلاش هـاي فناوري و تلاش هماهنگ براي انجام تغييرات فناورانه است و او بر اين باور اسـت کـه ايـن فرايند، واسطه اي است که در ميان انواع مختلفي از عوامل توزيع ميشود (بيليت ،٢٠١٢).