Abstract:
امروزه به دلایل متعدد روابط اشخاص با یکدیگر توسعه یافته به فراسوی مرزها کشیده شده است . به تبع این امر، اعمال مجرمانه نیز اشکال نوینی به خود گرفته ، بیش از پیش در بردارندة یک یا چند عنصر خارجی است . برای مبارزه با این گونه جرائم ، دولت ها تدابیری چند از جمله تعقیب و مجازات مرتکبین آنها را اتخاذ نموده اند. بررسی اجمالی صلاحیت کیفری دولت ها در رسیدگی به این جرائم و اصول حاکم بر آن موضوع مقاله حاضر را تشکیل می دهد.\" آبهای داخلی دارای دو مفهوم حقوقی و جغرافیایی می باشند اما ما تنها به توضیح مفهوم حقوقی آن در این مقاله اکتفا می نماییم که در قسمت ذیل به شما درباره ی آن توضیحات کافی را ارائه می دهیم. بهتر است بدانید از دید حقوقی آبهای داخلی به آبهایی اطلاق می شود که میان ساحل یک کشور و خط مبدا دریای سرزمینی واقع گشته است . در نتیجه بنادر ، لنگرگاه های مجاور وسواحل یا مصب رودخانه ها ی بزرگی که به دریا می ریزند و به طور کلی تالابهایی که متصل به دریاها و پشت خط مبدا مستقیم دریای سرزمینی قرار می گیرند در زمره ی آبهای داخلی می باشند. لازم به ذکر است تعریفی که در متون معاهداتی مربوط به حقوق دریاها از آبهای داخلی ذکر شده تقریبا همان تعریف مذکور می باشد.
Machine summary:
[z]کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی از طریق دفع مواد زاید و دیگر مواد اعضای متعاهد این کنوانسیونبا تصدیق این که محیط زیست دریایی و موجودات زنده آن برای بشر دارای اهمیت حیاتی میباشند، و همه مردم در تضمین اینکه بگونهای از آنهانگهداری میشود که به کیفیت و منابع دریایی آسیبی وارد نمیگردد دارای منافعی هستند، با تصدیق این که قابلیت دریا برای جذب مواد زاید و بیضرر نمودن آنها و تواناییآن به منظور احیا مجدد منابع طبیعی دریاها محدود میباشد، با تصدیق این که دولتها براساس منشور ملل متحد و اصول حقوق بینالملل دارای حق حاکمیت جهت بهرهبرداری از منابع دریایی خویش برطبق خطمشیهای زیست محیطی خود میباشند و وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که این فعالیتها در قلمرو یا کنترل آنها، آسیبی به محیط زیست سایر کشورهایا مناطق فراتر از حدود حاکمیت ملی آنها وارد نمینماید، با یادآوری قطعنامه 2749(25) مجمع عمومی ملل متحد در مورد اصول ناظر بر بستر دریاها و کف اقیانوسها و زیر بستر متعلق به آنها که فراتر ازحدود قلمرو حاکمیت ملی میباشند، با خاطرنشان ساختن این که آلودگی دریایی از بسیاری از منابع مانند دفع و تخلیه از طریق هوا، رودخانهها، خورها (مصبها)، ریزشگاههای درونرودخانهها و خطوط لوله نشات میگیرد و از اینرو حایز اهمیت است که دولتها بهترین شیوههای عملی را جهت جلوگیری از چنین آلودگیهایی بکاربسته، و محصولات و فرآیندهایی را توسعه دهند که میزان مواد زاید مضر در دریاها را کاهش میدهند، با اعتقاد به این که اقدام بینالمللی جهت کنترل آلودگی دریا بواسطه دفع مواد زاید میتواند و باید بدون تاخیر صورت پذیرد اما این عمل نباید خدشهایبر بحثاقداماتی جهت کنترل دیگر منابع آلودهکننده دریا، در آینده نزدیک وارد نماید، و با آرزوی توسعه حفاظت از محیط زیست دریایی از طریق تشویق کشورهای دارای منافع مشترک در مناطق جغرافیایی خاص، به منظور انعقادتوافقنامههای مناسب مکمل این کنوانسیون، به قرار ذیل موافقت نمودند: ماده 1- اعضای متعاهد باید به صورت فردی و جمعی کنترل موثر همه منابع آلودگی محیط زیست دریایی را ترغیب نمایند و به ویژه خود متعهد شوندتا به منظور جلوگیری از آلودگی دریاها، از طریق دفع مواد زاید و سایر موادی که برای سلامت بشر ایجاد خطر میکنند و منابع زیستی و حیاتموجودات دریایی را مخاطرهآمیز مینمایند، و به امکانات رفاهی دریا آسیب میرسانند و یا با دیگر استفادههای قانونی از دریا تداخل پیدا میکنند، همهروشهای عملی را بکار بندند.