Abstract:
از مصادیق روح القدس در قرآن کریم، روح پاک اعطا شده به پیامبران در امر نبوت است که سبب عصمت پیامبران نیز می شود. در پی چنین مصونیتی، الگوسازی آنان برای بشر دشوار به نظر می رسد. این پژوهش، با یافتن ارتباط دو متغیر روح القدس و عصمت، به جوانب پنهان آن در هدایت ابناء بشر، ضمن تصریح به مقام والای انسان، بهموازات رهبری انبیا بهعنوان مرسلان وحی الهی، نقش روح القدس در ایمن سازی در برابر گناه برای نبی و غیر نبی را تبیین کرده است؛ بنابراین، شرح دو متغیر مذکور، با روش تحلیل محتوا و توجه به سلسلهمراتب روح و نزدیکی یا دوری انسان ها به این مراتب، جایگاه والا یا پست انسان در مقابله با گناه صورت گرفت و تمایزات بین انسان و نبی، از منطق استواری برخوردار گردید.
Among the manifestations of the Holy Spirit in the holy Quran is the immaculate spirit endowed to the prophet through prophethood which brings about their infallibility. Such an endowed immunity renders it difficult to take the prophets as a model for ordinary people. The current research is an attempt to find the relationship between the two variables of “the holy spirit” and “infallibility” and their hidden dimensions in guiding human beings while emphasizing the sublime rank of Man, parallel to the leadership of the prophets as the messengers of divine revelation. Also, the role of the Holy Spirit in the immunity of the prophets and non-prophets against committing sin is explained. Thus, these two variables were expounded through content analysis while considering the hierarchy of the spiritual ranks, the position of Man in relation to these ranks, the high or low position of Man in resistance against committing sin as well as distinctions between man and the prophets.
Machine summary:
اگر انبيا با افاضات ، عاري از گناه هستند؛ چگونه اسوه انسان ها ميشوند؟ آيا روح القدس در خدمت پيامبران است و کارايي براي انسان ها ندارد؟ آيا ميتوان به طهارت يافتن انسان ها با ياري روح القدس ؛ اما نه به معناي دستيابي به مقام نبوت ، باتکيه بر مفهوم خليفه اللهي انسان و بشر بودن پيامبر باور داشت ؟ با روش تحليل محتوا به دست يافته هاي پيشين با اعتماد کامل تري تکيه و يافته هاي جديد ارائه ميشود؛ لذا سور مربوط به روح القدس ، به شکل يک بسته بررسي ميشوند تا نانوشته هاي متن آشکار سازد سوره ها در چه فضا و ناظر بر چه مسئله اي نازل شده اند.
در امر نزول وحي، آياتي از رسالت عيسي از حمايت روح القدس صحبت کرده است (البقره : ٨٧ و ٢٥٣؛ المائده : ١١٠) و اکثر تفاسير آن را جبرئيل ميدانند (مقاتل ، ١٤٢٣، ج ١: ٥١٥؛ زمخشري، ١٤٠٧، ج ١: ٦٩١؛ آلوسي، ١٤١٥، ج ٤: ٥٤) آيه ١١٧ سوره نساء به اين اشاره دارد عيسي پيامبر، کلمه و روحي از جانب خداست .
در قرآن کريم ، اين روح به آنان وحي ميشود (الشوري: ٥٢) ندانستن فرق بين کتاب و ايمان در اين آيه بيانگر آن است پيامبر مانند ساير انسان ها بوده و قبل از وحي، از علم الهي برخوردار نبوده است ؛ اما براي ارسال وحي و راهنمايي بشر، اين روح به ايشان افاضه شده است .