Abstract:
تربت امام حسین%، از مصادیق زمین محسوب میشود و از آنجاییکه دلایل فراوانی در منابع فریقین بر جواز سجده بر زمین، دلالت میکند، بنابراین سجده بر تربت نیز، امری مشروع است. عبدالرحمن دمشقیه از علمای وهابیت که سجده بر تربت را امری ممنوع میداند، در جهت اثبات ممنوعیت سجده بر تربت، چهار روایت را با این عنوان که دلایل جواز سجده بر زمین هستند، نقل کرده و سپس به آنها اشکالات دلالی و سندی وارد میکند. حال آنکه علاوه بر وجود روایات متعدد در جهت اثبات مشروعیت سجده بر زمین و تربت، همچنین ادعای دمشقیه در مورد سه روایت، قطعا باطل است و تنها اشکال سندی وی به یک روایت را میتوان قبول نمود که البته، ضعف آن روایت نیز با وجود روایات همسوی فراوانی که وجود دارد، جبران میشود؛ با تمام این تفاصیل، معلوم میشود که ادعای عبدالرحمن دمشقیه، مبنی بر ممنوعیت سجده بر تربت امام حسین%، مردود است.
The soil of Imam Hussein grave is a part of the earth and since according to the Islamic rules we can prostrate on earth, so we can do it for the soil of Imam Hussein's grave as well. Abd al-Rahman Dimashqiyya, as a contemporary Wahhabi scholar, maintains that prostrating to the soil of Imam Husain's grave is forbidden. For proving his ideas, he mentions four hadiths, indicating that prostration is only allowed on earth, and then undermine these narrations. In his idea, these narrations lack the authenticity. if we have a quick survey on the Islamic sources, it will be cleared that these narrations are authentic and only there is a minor problem in the document of one of these Hadiths. We can boost this weak narration with so many strong hadiths of that kind. Briefly speaking, we can say that Abd al-Rahman Dimashqiyya's claim on prohibition of prostrating on the Imam Husain soil is baseless.
Machine summary:
پــژوهش نامــۀ نقــد وهابیــت ؛ ســراج منیــر٢ ســال یــازدهم ٢ شــمارٔە ۴۳ ٢ Ħــاییز ۱۴۰۰ صــــفحات : ۴۶- ۲۷ ٢ تــــاریخ دریافــــت : ۱۴۰۰/۰۵/۰۶ ٢ تـــــاریخ تأییــــد: ۱۴۰۰/۰۹/۲۸ اثبات مشروعیت سجده بر تربت ، با رویکرد پاسخ به دیدگاه "عبدالرحمن دمشقیه " در کتاب «إستدلال الشیعة بالسنة النبویة فی میزان النقد العلمی » * محمد باغچیقی چکیده تربت امام حسین ع ، از مصادیق زمین محسوب میشود و از آنجاییکه دلایل فراوانی در منابع فریقین بر جواز سجده بر زمین ، دلالت میکند، بنابراین سجده بـر تربـت نیـز، امری مشروع است .
حال آنکه علاوه بر وجود روایات متعدد در جهت اثبات مشـروعیت سجده بر زمین و تربت ، همچنین ادعای دمشقیه در مورد سه روایت ، قطعا باطل است و تنها اشکال سندی وی به یک روایت را میتوان قبول نمود که البته ، ضعف آن روایت نیز با وجود روایـات همسـوی فراوانـی کـه وجـود دارد، جبـران مـیشـود؛ بـا تمـام ایـن تفاصیل ، معلوم میشود که ادعای عبدالرحمن دمشقیه ، مبنی بر ممنوعیت سـجده بـر تربت امام حسین ع ، مردود است .
دمشقیه در مورد این روایت این گونه مینویسد: ایـن روایـت را طبرانـی در معجـم کبیـر نقل کرده است ؛ ولیکن در سندش شخصی به نام "عماره بن زاذان " وجود دارد که ابن حجر عسقلانی در تقریب التهذیب مـینویسـد: عمـاره بـن زاذان کثیـر الخطـاء اسـت ؛ هرچنـد شخصی راست گو است ؛ همچنین بخـاری در تـاریخ الکبیـر آورده اسـت کـه چـه بسـا ایـن 1 شخص ، اضطراب در حدیث داشته باشد.