Abstract:
سیاق آیهی تطهیر از جمله موارد اختلاف میان علامهطباطبایی و ابنعاشور محسوب میشود، در این مقاله با استفاده از منابع تفسیری و بهرهوری از روش توصیفی _ تحلیلی به این سوال جواب داده شد که تفاوت بهرهوری علامهطباطبایی و ابنعاشور در استفاده از سیاق آیهی تطهیر چیست؟ از مطالب بیانشده این نتیجه به دست آمد که علامهطباطبایی در تفسیر آیهی تطهیر، برخلاف باور ابنعاشور، سیاق برآمده از خود آیه و شواهد روایی را بر سیاق آیه با آیات قبل و بعد مقدم میدارد؛ ازاینرو آیهی تطهیر را هم سیاق با آیات قبل و بعد نمیداند. ضمنا از بررسی آیات قبل و بعد به دست میآید که آیهی تطهیر، مستقل از آیات گذشته نازلشده است، زیرا آیات قبل و بعد آن، اشاره به دستورات الهی در خطاب به همسران پیامبراکرم دارند، و پیامبر مامور شدند که آنها را به آنان ابلاغ کند؛ ضمنا از شواهد روایی میتوان نتیجه گرفت که خداوند متعال عصمت و پاکی را فقط در حق پنجتن آلعبا اراده کرده است.
AbstractThe context of the Purification Verse is considered to be one of the cases of disagreement between Allameh Tabatabai(May God Have Mercy on Him) and Ibn-e Ashur. In this article, using descriptive and analytical method, the question was answered: What is the difference in the productivity of the use of the context of the Purification Verse by Allameh Tabatabai(May God Have Mercy on Him) and Ibn-e Ashur? From the stated contents, it was concluded that Allameh Tabatabai (May God Have Mercy on Him) in his interpretation of the Purification Verse, contrary to Ibn-e Ashur’s belief, puts the context of the verse itself and the narrative evidence before the context of the verse with the preceding and following verses; Therefore, he does not consider the Purification Verse in the same context as the verses before and after. In addition, by examining the verses before and after it, it is found that the verse of purification was revealed independently of the previous verses, because the verses before and after it refer to the divine commands addressed to the wives of the Holy Prophet (PBUH), and the Prophet (PBUH) was assigned to convey the commands to them; In addition, from the narrative evidence, it can be concluded that the Almighty God willed infallibility and purity only for the five people of Al-Abba (PBUT).
Machine summary:
دو: دیدگاه علامهطباطبایی نسبت به سیاق آیهی تطهیر علامهطباطبایی با اینکه برای سیاق آیات، اهمیت زیادی قائل هستند؛ اما باتوجه به شواهدی، دست از سیاق برآمده از آیات قبلی آیهی تطهیر برداشته، و میگوید: جای هیچ شک و تردید نیست که این آیه در بین آیات قبل و بعد از خود اجنبی و سیاق آن با سیاق آنها دو تا است، و آیهای میباشد که مستقل از ماقبل و مابعد خود فرود آمده است؛ چراکه آیات قبل و بعدازاین آیه در مورد همسران پیامبرگرامی اسلام است؛ اما دقت در جملات آیهی تطهیر، نزول این آیه را در مورد همسران پیامبر رد میکند: یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِب عَنکمُ الرِّجْس اهل الْبَیْتِ وَ یُطهِّرَکمْ تَطهِیراً کلمهی (انما) در آیهی انحصار خواست خدا را میرساند، و میفهماند که خدا خواسته که رجس و پلیدى را تنها از اهلبیت دور کند، و به آنان عصمت دهد، و کلمهی «اهلالبیت» چه اینکه صرفاً براى اختصاص باشد، تا غیر از اهل خانه داخل در حکم نشوند، و چه اینکه این کلمه نوعى مدح باشد، و چه اینکه نداء، و به معناى (اى اهلبیت) بوده باشد، درهرحال دلالت دارد بر اینکه دورکردن رجس و پلیدى از آنان، و تطهیرشان، مسئلهای است مختص به آنان، و کسانى که مخاطب در کلمهی «عنکم» (از شما) هستند، بنابراین در آیه ی شریفه در حقیقت دو قصر و انحصار بکار رفته، یکى انحصار اراده و خواست خدا در بردن و دورکردن پلیدى و تطهیر اهلبیت، دوم انحصار این عصمت و دورى از پلیدى در اهلبیت و مراد از اهلبیت بهطور مسلم فقط زنان آن جناب (اهلبیت) او نیستند، براى اینکه هیچگاه صحیح نیست ضمیر مردان را به زنان ارجاع داد، و به زنان گفت «عنکم» (از شما) بلکه اگر فقط همسران اهلبیت بودند، باید میفرمود: «عَنکُنَّ»، بنابراین، با این بیانى که گذشت آن روایاتى که در شأن نزول آیه وارد شده تأیید میشود، که آیهی شریفه در شأن رسول خدا و على و فاطمه و حسن و حسین نازلشده است، و احدى در این فضیلت با آنان شرکت ندارد، و این سخن، مضمون روایات بسیار زیاد، و بیش از هفتاد حدیث است که بیشتر آنها از طرق اهلسنت است، و شیعیان آنها را از بیش از سى طریق نقل کردهاند، پس آیهی موردبحث بهتنهایی، و در یک واقعه جداگانه نازلشده، و حتى در بین این هفتاد روایت، یک روایت هم وجود ندارد، که بگوید آیهی شریفه دنبال آیات مربوط به همسران رسول خدا نازلشده، و حتى احدى هم از مفسرین این حرف را نزده است.