چکیده:
چین از جمله کشورهای مهمی است که با تکیه بر جایگاه بین المللی خود، می تواند نقش مهم و سازنده ای در رابطه با برنامه هسته ای ایران داشته باشد و در تلاش است که در قالب گروه 1+5 این پرونده مسیر عادی خود را طی کرده و به صورت مسالمت آمیز به نتیجه برسد. چین به عنوان یکی از اعضای دایمی شورای امنیت و یکی از قدرت های اتمی جهان، از حدود سه دهه قبل تبدیل شدن به یک ابرقدرت اقتصادی در جهان را از اهداف راهبردی اصلی خود قرار داده است. این کشور در جهت نیل به هدف مذکور، سیاست های خاصی را اتخاذ نموده که شامل ایجاد ثبات و برقراری روابط با قدرت های بزرگ دیگر و همچنین توسعه روابط صلح آمیزبا کشورهای همسایه و کشورهای مناطق هم جوار مانند ایران است. در خصوص پرونده هسته ای ایران، مواضع چین به عنوان یک قدرت بزرگ در ارتباط با سیاست عدم اشاعه تسلیحات هسته ای (ان.پی.تی)، جایگاه آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل متحد، حایز اهمیت می باشد. هدف این نوشتار شناسایی و ارزیابی سیاست خاورمیانه ای چین و جایگاه ایران درآن، و سپس بهره گیری از این شناخت جهت پیش بینی نوع رویکرداین کشور در رابطه با این موضوع در تحولات آینده این پرونده است.
China is among the great powers that can play a significant، constructive role with respect to Iranian nuclear program، trying to make this case proceed normally and reaching a conclusion peacefully. As a permanent member of the UN Security Council and an atomic power، China has tried to become an economic superpower in the world since three decades ago. In order to attain this goal، it has adopted specific policies including establishing stability and relations with the other great powers as well as expanding peaceful relations with the neighboring and regional countries including Iran. Concerning Iranian nuclear dossier، Chinese positions as a great power matter towards the non-proliferation policy، the status of International Atomic Energy Agency and UN Security Council. This article seeks to identify and evaluate China’s Middle East policy and Iran’s place in it، and then to take advantage of this assessment in order to predict the country’s attitude towards this issue in the future developments about the nuclear dossier.
خلاصه ماشینی:
"سیاست چین در قبال توسعه تسلیحات کره شمالی نشان داده است که چین اولویت بیشتری به پیمان عدم اشاعه هستهای در مقابل توسل به اصل احترام به حاکمیت کشورها و روابط دوجانبه قائل است؛هرچند نباید تاثیر مناسبات چین با بازیگران عمده بین المللی همچون امریکا و اتحادیه اروپایی در اتخاذ این رویکرد و اولویت را نادیده گرفت.
مجموع این پارامترها در کنار یکدیگر،ابهام در رویکرد چین در قبال موضوع هستهای ایران را به خوبی نمایان میکند و نمیتوان به آسانی موضع چین را در این رابطه پیشبینی کرد،اما میتوان گفت چنین از دوران پسامائو به این سو نشان داده که چندان تمایلی به ایفای نقش فعال در مسایل حاد و چالشبرانگیز بین المللی ندارد و سعی کرده تا با همه کشورهایی که میتوانند به نحوی منافع اقتصادی این کشور را تامین کنند،روابط حسنهای داشته باشد.
بهبود روابط و افزایش حجم مبادلات دو کشور نقش چین را افزایش میدهد ایران با توجه به گسترش مناسبات اقتصادی و نیازهای روزافزون انرژی چین،میتواند از تمام ظرفیتهای مشترک موجود استفاده کند و با تحکیم مراودات خود با شرکایی همچون چین به خصوص در بخش انرژی،و روسیه(البته با نگاهی واقعبیانهتر)و دیگر کشورهای منطقهای و فرامنطقهای،آنان را تشویق کند که از ظرفیتهای خود جهت تاثیرگذاری بر امریکا و کشورهای اروپایی بهره برده و زمینه تفاهم و اعتمادزایی میان طرفین در زمینه دستیابی به یک راه حل مشترک و معقول در پرونده هستهای را فراهم سازند.
Dingli Shen,Iran's Nuclear Ambitions Test China's Wisdom,available at:http:// www."