چکیده:
پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تاکنون چه سیاست ها و اقداماتی در مواجهه با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفته اند؟ فرضیه ای که در این زمینه مورد بررسی و آزمون قرار می گیرد، عبارت است از آنکه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به شکل مشترک در پی متوقف نمودن برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران بوده اند. همچنین سیاست این کشورها در مقابل ایران به شدت تحت تاثیر سیاست هسته ای آمریکا در منطقه و به طور خاص سیاست آمریکا در قبال جمهوری اسلامی بوده است. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تا سال های 2006 و 2007 بیشتر تلاش داشتند به ارایه راه حل های دیپلماتیک و موازی با سیاست غرب، ایران را تحت فشار قرار دهند. در ادامه و در پی ناکارآمد بودن این سیاست، این کشورها به تبعیت از آمریکا در پی الگویی از هسته ای شدن هستند که در آن کشور میزبان از غنی سازی اورانیوم انصراف می دهد. این سیاست که در ادامه سیاست های قبلی قرار دارد، با هدف اعمال فشار بر ایران طراحی شده است. هدف اصلی این مقاله ارزیابی این سیاست ها و اقدامات صورت گرفته مشترک و ملی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علیه برنامه هسته ای ایران است.
What policies and actions the Persian Gulf Cooperation Council (GCC) member states have adopted to counter Islamic Republic of Iran’s nuclear program? GCC member states have sought singly and collectively to stop Islamic Republic of Iran’s nuclear program. Their policies have also been largely affected by U.S. nuclear policy in the region and U.S. policy towards the Islamic Republic. Persian Gulf Arab states، by 2006 and 2007، largely attempted to exert pressures on Iran by offering diplomatic solutions along with the Western policy. When this policy proved ineffective، these countries followed the United States in calling for a pattern of nuclearization in which the host country renounces from uranium enrichment. This policy، which differs from the previous policies، has been designed in order to put pressure on Iran. This article seeks to assess these policies and actions conducted by the GCC members states vis-à-vis Iran’s nuclear program
خلاصه ماشینی:
"کشورهای عضو شورا بر این باورند که فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی پوششی برای ساخت تسلیحات هستهای محسوب میگردد در نتیجه رهبران کشورهای عربی بارها اعلان نمودهاند که برنامه هستهای ایران در بلندمدت میتواند توازن منطقهای را به سود این کشور به هم بزند و منافع امنیتی و حتی بقای کشورهای منطقه را با خطرات جدی مواجه نماید.
13 بهدنبال آنکه طرح بوش و پیشنهاد روسیه برای ایجاد مرکز بینالمللی غنیسازی اورانیوم مورد پذیرش ایران قرار نگرفت،کشورهای عربی تصمیم خود را در قالب شورای همکاری خلیجفارس برای هستهای شدن اعلان نمودند.
بنابراین تصمیم شورای همکاری خلیج فارس برای هستهای شدن ناشی از ناامیدی این کشورها از اقدامات و فشارهای دولتهای غربی بر برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران و مقاومت آن در برابر پیشنهادهای کشورهای عربی بوده است.
در این اعلامیه تاکید شده است که باید بین برنامه هستهای شورای همکاری خلیجفارس و برنامه هستهای اسراییل تفاوت قائل شد کشورهای عضو معتقدند برنامه هستهای اسراییل صرفا برای ساخت تسلیحات هستهای بوده است،در حالی که این کشورها برنامه هستهای مشترک خود را صرفا در راستای اهداف صلحآمیز دنبال میکنند26یکی از اهداف کشورهای عربی از این تاکید،متقاعد نمودن آژانس برای کمک به آنها و همچنین تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران است.
بنابراین مهمترین دلیل حمایت آمریکا از برنامه مشترک و همچنین ملی کشورهای عضو شورای همکاری خلیجفارس،تضعیف الگوی جمهوری اسلامی و همچنین اعمال فشار بر ایران در جهت کنار گذاشتن غنیسازی اورانیوم است.
www//:ptth :ta 7002 yraurbeF 2 , emiT jeelahK",fluG ]naisreP[ eht ni ecaR smrA raelcuN",ekcartS elociN .
www//:ptth :ta 7002 ,11 yraurbeF ,enubirT dlareH lanoitanretnI ,sserP detaicossA",snalP ygrenE raelcuN htiw daehA evoM ot setatS fluG naisreP"."