خلاصه ماشینی:
اکنون با کوششی که Simone Christoforetti انجام داده کتاب مستدل تقیزاده که هفتاد سال پیش چاپ شده بود به مناسبت اهمیت مطالعات و کنجکاویهای او به ایتالیائی درآمده و امید است بر ایرانیان هم واضح شود که اگر نوشتههای تقیزاده در زمینة گاهشماری خالی از اعتبار علمی بود این رنج چند ساله و هزینة کلان چاپ را نه کریستوفورتی بر دوش میکشید نه آنکه مؤسسه ایتالیائی افریقا و امریکا (رُم) آن را به چاپ خوب در سلسلة تازهای که ایرانشناس نامی G.
(IL muovo Ramusio, Strumenti,2) (رجوع شود به تصوير صفحه) از تقیزاده به جز یادداشتهایی که در نسخة گاهشماری در ایران قدیم خود به خط الحاق کرده بود مقادیری اوراق یادداشتی مربوط به سالهای 1300 تا 1340 که هنوز توانایی نوشتن داشت بر جای مانده که من سراسر آنها را به چند موضوع بخشبندی و حروفچینی کردهام و به زودی در سلسله مقالات تقیزاده (چاپ توس) انتشار خواهد یافت.
1606- شوخی مینوی با عدنان صادق ارزی تجدید چاپ مقالة مجتبی مینوی به «نام به داستان کلیله و دمنة رودکی» در مجلة ایرانشناسی شمارة دوم، سال بیست و دوم (تابستان 1389) که از کتاب «برگسترة ادبیات فارسی» (تهران 1381) به کوشش خانم ماهمنیر مینوی نقل شده است مرا به یاد سال 1335 و 1336 انداخت و بخواهی نخواهی فرض دیدم توضیحی دربارة آن مقاله بنویسم که شاید جز من کسی دیگر اکنون نباشد که از ماجرای نگارش آن مقاله آگاه باشد و بداند که اشارات مینوی نسبت به جوانی که نامش را نبرده است کیست.