چکیده:
جامعه جهانی در مواجه با جنبش های اخیر مردمی در خاورمیانه و شمال آفریقا، از معیارهای چندگانه ای استفاده کرد؛ از سکوت در برابر فجایع رخ داده در برخی از کشورها مانند بحرین، تا اعمال دخالت مستقیم نظامی در بحران لیبی. در خصوص مشروعیت و یا عدم مشروعیت این دخالت یا عدم دخالت، مباحثات بسیاری شکل گرفته است. مداخله بشردوستانه، نظریه غالب این مباحثات بوده که با نقدهای جدی نیز مواجه شده است. اقدامات شورای امنیت در خصوص بحران لیبی چه از لحاظ مشروعیت، چه از لحاظ شیوه و مبانی اقدامات شایسته بررسی و توجه وافر است. شایان ذکر است که وظیفه جامعه جهانی تنها با اقدام نظامی برای حمایت از غیرنظامیان به پایان نمی رسد و باید با پایان یافتن درگیری ها نیز، جامعه جهانی به مسئولیت های اخلاقی و حقوقی خود عمل کند.
The international community applied double standards in treating the recent popular uprisings in the Middle East and North Africa from silence on atrocities conducted in a number of countries like Bahrain to direct military involvement in the Libyan crisis. There have been heated debates on the legitimacy or illegitimacy of such intervention، while thehumanitarian intervention has been the dominant theory in such discussions، which has been faced with serious criticisms as well. The UN Security Council’s performance in the Libyan crisis deserves further examination both in terms of legitimacy and method and foundation for conduct. It is worth noting that the international community’s duty does not end with mere military action for protecting civilians and it also has to carry out its moral and legal responsibilities with the end of hostilities.
خلاصه ماشینی:
"مداخله بشردوستانه نظامی همواره در حقوق بینالملل محل تردید بوده است؛اینکه آیا اصولا یک اقدام نظامی را میتوان بشردوستانه تلقی نمود یا خیر؟در بیان کلیتر،سیر این وقایع چند سوال اساسی را برمیانگیزد که آیا این اقدام شورای امنیت براساس حقوق بینالملل مشروعیت داشته است یا خیر؟یا حتی این اقدامات شورای امنیت را میتوان بشردوستانه نامید یا خیر؟ اینکه اصرار به تغییر رژیم قذافی را براساس قطعنامه شورای امنیت میتوان توجیه کرد یا خیر؟و یا اینکه اصولا براساس این قطعنامه،اجازه دخالت رسمی در جنگ داخلی از سوی سایر کشورها داده شده است یا خیر؟ برای بررسی حقوقی بهتر این موضوع،ابتدا لازم است نگاه دقیقی به موارد مطرحشده در قطعنامه شورای امنیت نمود: قطعنامه 1970 شورای امنیت9که در 26 فوریه 2011 صادر شد،با ابراز نگرانی از نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در لیبی و سرکوب شدید تظاهرات صلحآمیز مردمی لیبی، ابتدا به طرح دلیل توجه خود به این موضوع میپردازد.
شورا با اشاره به اقدامات سازمانهای منطقهای و به خصوص تصمیمات اتحادیه عرب در خصوص منطقه پرواز ممنوع و حمایت از مردم غیر نظامی و عدم رعایت آتشبس درخواستشده از سوی شورای امنیت در 16 مارس 2011،تصمیمات ذیل را اتخاذ میکند: در بندهای 1 و 2 این قطعنامه،شورا مجددا درخواست آتشبس میکند و همچنین بیان میکند که بهتر است برای یافتن یک راهحل که منجر به یک سری اصلاحات از راههای صلحآمیز شود،به نماینده دبیرکل و کمیته نظارتی اتحادیه آفریقا در خصوص مسایل لیبی اجازه مداخله داده شود."