چکیده:
با پیدایش شرکتهای سهامی بزرگ و حضور گسترده سرمایهگذاران فعال در بازارهای سرمایه، به تدریج با منسجمتر شدن بازار سرمایه کشورها مالکیت سهام شرکتها از افراد به نهادها انتقال یافت و این مبنایی برای شکلگیری سهامداران نهادی گردید. سهامداران نهادی متقاضی سطح بالایی از کیفیت حسابداری و حسابرسی می باشند.پژوهش های گذشته نشان می دهد که تخصص صنعت حسابرس باعث بهبود کیفیت حسابرسی می شود.بنابراین سهامداران نهادی تمایل به استفاده از تخصص صنعت حسابرسان برای دستیابی به اطلاعات مالی قابل اتکا و مطمئن می باشند.همچنین مدیران شرکت ها تمایل به استفاده از حسابرسان با کیفیت بالا می باشند تا از این طریق کیفیت گزارشگری مالی خود را بهبود بخشند و در عین حال سهامداران نهادی را جذب نمایند.
خلاصه ماشینی:
"وی کیفیت حسابرسی را اینگونه تعریف کرده است: ارزیابی (استنباط) بازار از احتمال این که حسابرس موارد تحریفات با اهمیت در صورت های مالی و یا سیستم حسابداری صاحب کار را کشف کند، و همچنین تحریف با اهمیت کشف شده را گزارش دهد.
متداول ترین تعریف از کیفیت حسابرسی از نگاه محققان حسابداری عبارت است از: (1) ارزیابی بازار از احتمال این که صورت های مالی حاوی تحریف با اهمیت باشد و حسابرسان توانسته باشند آنرا کشف و گزارش کرده باشند ( دی آنجلو،1981).
تصور بر این است که چنین مؤسساتی به دلیل دسترسی به منابع و امکانات بیشتر برای آموزش حسابرسان خود و انجام آزمون های مختلف، خدمات حسابرسی را با کیفیت بالاتری ارائه می کنند.
(6) تخصص گرایی: پژوهش ها انجام شده در این زمینه بیانگر آن است که بین نوع صنعتی که حسابرسان در حسابرسی آن تبحر دارند و کیفیت گزارش حسابرسی رابطه مثبتی وجود دارد.
احمد و همکاران 3 (2008) در پژوهشی تحت عنوان کیفیت حسابرسی، ابزار جایگزین نظارت و هزینه سرمایه طی سالهای 1999 لغایت 2005 با نمونه ای شامل 8740 شرکت- سال، و با استفاده از شاخص تخصص در صنعت به عنوان معیار کیفیت حسابرس، تاثیر استفاده Adayemi and Fagbemi Choi and Jung Ahmed et al از حسابرس متخصص در صنعت را بر هزینه سرمایه در شرکتهای دارای نظام راهبری قوی و ضعیف مورد بررسی قرار دادند.
اعتمادی و همکاران(1388) در پژوهشی با عنوان بررسی رابطه بین تخصص صنعت حسابرس و کیفیت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1381 لغایت 1386 تعداد 117 شرکت را مورد آزمون قرار دادند."