چکیده:
شیوههای مختلفی برای گردشگری وجود دارد اساسا بر اساس ذوق، سلیقه و قدرت خریدار
بوجود آمده و با یکدیگر متفاوت هستند.در این نوشتار به بررسی گردشگری
اجتماعی(حمایتی) 1 که یکی از شیوههای گردشگری است، پرداخته شده است. گردشگری
اجتماعی نوعی از گردشگری است که با کمک دولت وسازمانهای ذیصلاح انجام میشود و
گردشگرانی را که خود به تنهایی قادر به تأمین هزینههای مسافرت نیستند، مدد
میرساند.در این نوع گردشگری هزینههای سفر عموما توسط اتحادیههای کارگری، دولت،
شرکتهای حمل ونقل عمومی، هتلها یا انجمنها تأمین میگردد.بنابراین در گردشگری
اجتماعی کسانی که مورد یاری قرار میگیرند
There are many different methods for tourism based on preference، taste & buying power of tourists. This paper، points out considerations of social tourism. There are a myriad of definitions for social tourism. The paper begins by setting out what social tourism is- its size and delivery. Social tourism is a kind of travel that can be done with assistance of government & related organizations. Also، it assists tourists who aren't able to provide the cost of travel. The costs of travels are established by the traveler's trade union، government، public carrier، hotel or association. Travelers thus assisted are in low-income groups، older age groups or workers in organizations authorized to receive such subsidies or vacation bonuses. Our focus here is to understand what techniques and tools can be usefully applied to social tourism. We concentrate to identify how it is impacting positively or negatively on social development targets.
خلاصه ماشینی:
"تعریف دیگر مربوط به پروفسور ویتالیانو روی گتی 4 است: از نقطه نظر تکنیکی گردشگری اجتماعی به پدیدهای اطلاق میشود که از طریق اتحادیهها و موسسات مربوطه، و بدون چشم داشت منافع مادی وتنها با بهرهگیری از تسهیلات مردمی و منابع خارجی تشکیل میگردد.
حتی برخی از شرکتها خصوصی هم گردشگری اجتماعی را پیشنهاد میکنند!به عنوان مثال، بیشتر خطو هوایی، بلیطهای را با قیمت بالاتر به مسافران ثروتمند خود می فروشند تا ازین طریق به افرادی که توانایی مالی برای سفر ندارند بلیطهایی با قیمت پایینتر(سطح اقتصادی) 2 بفروسند.
همچنین برخی تسهیلات دیگری که برای گردشگران اجتماعی وجود دارد، شامل موارد زیر است: هتلهای ارزان قیمت برای جوانان، خوابگاههایی مخصوص گردشگران اجتماعی، محلهای اسکان گروهی، اقامتگاههایی مخصوص گذراندن تعطیلات برای افراد مسن، محلهای اسکان مخصوص کارکنان و کارگران، محلهای اسکان دانشآموزان و دیگر امکانات مشابه، که تسهیلاتی را برای گردشگری اجتماعی فراهمآورده و اغلب یارانه به آن تعلق میگیرد.
فرانسه:ارگانهاب بسیاری در این کشور به برگزاری جهانگردی اجتماعی همت گماشته اند، علاوه براتحادیه گردشگری اجتماعی، که بدون داشتن هدف منفعت طلبانه در این بخش فعال است، سازمانهای بسیار دیگری وجود دارند که به و مستقیم یا غیر مستقیم مجتمعهای تعطیلاتی جوانان، کمپینگها، خانههای خانوادگی، ویلاهای تعطیلات جوانان، گشتهای دسته جمعی روستایی و ...
به عنوان مثالسازمان ملی گردشگری آرژانتین، سعی خود را برای تنظیم برنامه های دو جانبه با سایر کشورهای امریکای جنوبی در زمینه مبادله گردشگر به کار گرفته است و امید میرود از طریق، حیطه گردشگری اجتماعی به خارج از مرزهای نیز توسعه یابد(مکینتاش و گلدنر، 1990، ص 191)."