چکیده:
هدف مطالعه حاضر مقایسه ی الکترومایوگرافی عضلات ساق پا، حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین در حرکت فرود تک پای مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال میباشد. ٢٦ نفر از میان دانشجویان مرد رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، شامل ١٣ نفر دارای زانوی پرانتزی و ١٣ نفر دارای زانوی نرمال در این مطالعه شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی برخی از عضلات ساق پا همزمان با داده های نیروهای عکس العمل زمین اندازه گیری گردید. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. آزمودنیها حرکت فرود تک پا را از ارتفاع ٣٠ سانتی متر روی صفحه نیرو انجام دادند. حرکت فرود به دو مرحله تقسیم گردید: ١٠٠ میلی ثانیه قبل از تماس آغازین پا با زمین و ١٠٠ میلی ثانیه بعد از تماس پا با زمین (مرحله جذب نیرو). تجزیه و تحلیل داده هابا استفاده ازنرم افزارSPSS١٦ و آزمون آماری t مستقل انجام شد(P٠٠٥). نتایج تحقیق نشان دادند که در مرحله قبل از فرود در فعالیت عضلات نعلی، دوقلوی داخلی و درشت نی قدامی بین دو گروه اختلاف معنادار نبود (به ترتیب (P٠٧٦)، (P٠٠٩) و (P٠٧٧)). در مرحله جذب نیرو در فعالیت عضلات نعلی و درشت نی قدامی اختلاف معناداری نشان داده نشد (به ترتیب (P٠٦٨) و (P٠٩٢))، اما اختلاف فعالیت عضله دوقلوی داخلی بین دو گروه معنادار بود (P٠٠٤). اختلاف معناداری در حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین در هنگام برخورد پنجه نشان داده نشد (P٠٢٢)، اما اختلاف حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین هنگام برخورد پاشنه (P٠٠٠٣) بین دو گروه معنادار بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه با افراد نرمال در مرحله جذب نیرو هنگام فرود میزان فعالیت کمتری را در عضله دوقلوی داخلی از خود نشان دادند که ممکن است به سبب آن نیروهای بیشتری به مفاصل اندام تحتانی آنها وارد شود. این موضوع ممکن است در طولانی مدت سبب آسیب دیدگی و بروز بیماریهای تخریب مفصلی شود.
خلاصه ماشینی:
دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی تهران چکیده هدف مطالعه حاضر مقایسه ی الکترومایوگرافی عضلات ساق پا، حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین در حرکت فرود تک پای مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال میباشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه با افراد نرمال در مرحله جذب نیرو هنگام فرود میزان فعالیت کمتری را در عضله دوقلوی داخلی از خود نشان دادند که ممکن است به سبب آن نیروهای بیشتری به مفاصل اندام تحتانی آنها وارد شود.
بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر بر این مبنا قرار گرفته است تا سطح فعالیت الکتریکی عضلات دوقلوی داخلی، نعلی و درشت نیقدامی قبل و بعد از فرود و حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین در هنگام برخورد پنجه و پاشنه را در افراد دچار ناهنجاری زانوی پرانتزی با افراد نرمال در حرکت فرود تک پا مقایسه نماید.
نتایج این مطالعه نشان داد که افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه افراد نرمال در مرحله جذب نیرو میزان کمتری از فعالیت را در عضله دوقلوی داخلی از خود نشان دادند که ممکن است به سبب آن نیروهای بیشتری به مفاصل اندام تحتانی آنها وارد شود.
"Lower limb alignment and foot angle are related to stance phase knee adduction in normal subjects : a critical analysis of the reliability of gait analysis data".
"Frontal plane knee angle affects dynamic postural control strategy during unilateral stance".
"An investigation of lower extremity energy dissipation strategies during single-leg and double-leg landing based on sagittal and frontal plane biomechanics".