چکیده:
چکیده امروزه،بادالیلفراوانازجملهعکسهایهواییوماهوارهایمسجلشده استکهزمینبهشکلسطحیمعلقدرفضانیست.ازسـویدیگـر،برخـی پژوهشگرانمدعیاندکهدرقرآنکریم،زمینبهصورتسطحیهمـوارو پهنمعرفیشدهاست.دراینمقاله،بامعنـاشناسـیدقیـقتـروا ۀ«ارض»و ارزیابیمدلولآیاتمربوطبدان،دریافتهایمکهآنچهدرقرآنبـهصـورت سطحیپهنوهموارمعرفیشـده،مجمـو کـرۀزمـیننیسـت؛ بلکـهوا ۀ «ارض»درمعناینخستینخـود،فقـ بـرخشـکیهـایکـرۀزمـیناطـق میشدهودریاهاواقیانوسهارادربرنمیگرفتهاست.
خلاصه ماشینی:
"دوفصلنامۀعلمیـپژوهشیتحقیقاتعلومقرآنوحدیثدانشگاهالزهرا سالدهم،شمارۀ1،1391،پیاپی31 ادعای مسطحانگاری زمین در قرآن روحاهلل نجفی مهدی جاللی تاریخدریافت:11/7/88 تاریختصویب:21/4/38 چکیده امروزه،بادالیلفراوانازجملهعکسهایهواییوماهوارهایمسجلشده استکهزمینبهشکلسطحیمعلقدرفضانیست.
همچنین،برفرضاینکهبگوییممسطحبودنزمیندرعصرنـزولامـریاجمـاعیبـودهودرنهـن عموممردمهممسجلوشناختهشدهبودهاست(همانگونهکـهامـروزدربـارۀکـرویبـودنینـین است)؛حتیاگرینینهمباشد،بازهمبهن رمیرسدویژگیهـاوخصوصـیات«ارض»،حتـیآن ویژگیهایمسجل،قطعیوشناختهشدهدرانهانعموممردمهممدلولوا ۀ«ارض»نیستند؛ بلکـه وا ۀ«ارض»فق برآنتصویرکلی،اجمالیوهمگانفهمازاینپدیدهداللتمیکند.
مفهوماینجملهبـه دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 156 فارسیامروزینینمیشود:وتمامخشکیهاوآبهاتشکیلیـککـرهدادنـد؛یعنـیبیرونـی زمینرادرمعنایخشکیبهکاربردهاست.
باتوجهبـهایـناصـلوبـاتوجـهبـهآنچـهدربـارۀعـدمشـمول «ارض»بردریاهاگفتهشد،میتـوانمعنـایوا ۀ«ارض»رادرایـندوازدهآیـهینـینتبیـینکـرد: دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 556 زمینیکهدرزیرپایمخاطبانقرارداردتاهرکجاکهادامهوامتدادمییابد،مگرآنکهبـهدریاهـا واقیانوسهابرسدکهبردریاهاواقیانوسهاوا ۀارضصد نمیکند.
- .
کاربردوا ۀ«بساط»درقرآنکریمفق درهمینموردمشـاهدهمـیشـودوسـایرکاربردهـای قرآنیریشۀ«بس »بهموضوعاتیمانندبس رز وروزی(قرآن،بقره:141،رعد:21،اسـراء:19، قصص:18وعنکبوت:12)،بس ابرهـادرآسـمان(روم:84)وگشـادنیـادرازکـردندسـتهـا 156/ ادعای مسطحانگاری زمین در قرآن (مائده:81،ممتحنه:1،رعد:41وانعام:93)مربوطمیشوندکهنمیتواننددرمعناشناسـی«بسـاط» نقشتعیینکنندهایایفاکنند.
ازایـنرو، دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 156 برایندمعنایایندوآیهینینمیشود:«خداوندزمینرابرایشماگستردتادرراههـایگشـادۀآن بهسیروحرکتبپردازید».
امـا اگر«بساط»رابرهرشیءپهنشدهوبس یافتهصاد بدانیموبگوییم«االرض بساط»،دراینفرض 156/ ادعای مسطحانگاری زمین در قرآن نیزادعایناسازگاریحلمیشود؛زیراخداوندمیفرمایـد:«واهلل جلال لکا االرض بسااطاو»؛یعنـی زمینبرایانسانهاواززاویۀزندگیآنهاشیءپهنشدهوگستردهاست.
دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 616 فراهیدی(4141 :1/818)وابنمن ور(بیتا:1/484)نیز«السامح»رابـه«ظها البیات اذا کاان مستونا»(پشتبامخانههرگاهکهصافباشد)معناکردهاند.
گفتنیاستکهتنهاکاربردقرآنیریشۀ«سطح»رادر دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 116 همینآیهمیتواندیدوازاینریشهدرنهجالبقغهنیزفق یککاربردبهیشممی خـور :«سااطح د المهاد»(سیدرضی،1891ش:78)؛یعنیهموارکنندۀزمینمهیاشده.
درمقامنقدبایدگفتدراینن ریههمبهجایدرن رگرفتنمجمو زمین،بـهپهنـهوقطعـهای ازآن-کهبرایمردممحسوسوملموساست-تکیهشدهاست؛درحـال کـهدرتعبیـر«و االرض ی مدناها»مجمو زمینبهعنوانپدیدهایواحدمورداشارهاستونمیتوانمخاطبانراملزمدانست کههمیشهازرویزمینبدانبنگرند؛بلکهممکناستمخاطبانبخواهندباعکسهـایمـاهوارهای دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 516 وهواییوازعالمباالبهمشاهدۀزمینبپردازند.
راغب(2141 :374)عقوهبرمعناکردن«المه»به«ما تهیایء للصابی»،یعنـیجـاییکـهبـرای نوزادمهیاشدهاست،معناییعامترهمبرایآنمترادفبا«المهاد»بهتصویرمیکشـدومـیگویـد: «المه و المهاد المکان الممه الموطا قال الذی جلل لکا االرض مهااو و مهاادا.
دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث / 116 -بیرونی،ابوریحانمحمدبناحمد(بیتا)."