چکیده:
ﻫﺮ ﻧﻈﺎم ﺣﺎﻛﻤﻴﺘﻲ، ﻋﻼوه ﺑﺮ آﻧﻜﻪ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ اداره و راﻫﺒﺮی ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت و اﻣﻮر ﻛﻠﻲ و ﻣﻌﻤﻮلﺣﻜﻮﻣﺘﻲ را در زﻣﻴﻨﻪﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی، ﺳﻴﺎﺳﻲ، اداری و ... ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد، وﻇﻴﻔﻪ و رﺳﺎﻟﺖ ﻧﻈﺎرتﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ارزﺷﻬﺎی اﺧﻼﻗﻲ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ و اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﺆﺛﺮ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﺣﻔـﻆ وارﺗﻘﺎء اﻟﺘﺰام اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی اﺧﻼﻗﻲ را ﻧﻴﺰ ﻋﻬﺪهدار اﺳﺖ. ﺣﻜﻮﻣـﺖ دﻳﻨـﻲ ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪﺟﻬﺖ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ دﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ اﺧـﻼق ﺑـﻪﻋﻨـﻮان ﻳﻜـﻲ از ﻣﻬـﻢﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺤﻮرﻫـﺎی آﻣﻮزهﻫﺎی وﺣﻴﺎﻧﻲ اﺳﺖ، وﻇﻴﻔﻪای ﺧﻄﻴﺮﺗﺮ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ دارد.ﺗﺠﺮﺑﺔ ﺳﻪ دﻫﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ را ﻓﺮاﻫﻢ آورده اﺳﺖ ﻛـﻪ ﻣﺸـﻜﻼت وآﺳﻴﺐﻫﺎی ﻳﻚ ﺣﻜﻮﻣﺖ دﻳﻨﻲ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ و ﺑـﺎزﺑﻴﻨﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺣﺎﺿﺮ، اﻳﻦ ﻣﻬﻢ را در دو ﻣﺤﻮر ﻧﻈﺮی و ﻋﻤﻠﻲ، ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار داده اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
" ﺣﻜﻮﻣﺖ دﻳﻨﻲ و آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرآﻣﺪی آن در ﻋﺮﺻﺔ ﺗﺮﺑﻴﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ / ﺣﺴﻴﻦ دﻳﺒﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ذﻛﺮ ﺷﺪ ﻧﻤﻮﻧﺔ ﻣﺬﻛﻮر؛ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴـﺄﻟﻪ اﻧﺘﻘـﺎل ارزﺷـﻬﺎ، ﺗﻨﻬـﺎ ﻳﻜـﻲ از ﻣﺤﻮرﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد و ﻣﺘﻨﻮع ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﻼﻗﻲ و ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﻛـﻪ در ﻛﻨـﺎر ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ دﻳﮕﺮی؛ ﻧﻈﻴﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺤﻘـﻖ اﻟﺘـﺰام ﺑـﻪ ﻫﻨﺠـﺎرﻫـﺎ و رﻓﺘـﺎر اﺧﻼﻗـﻲ و راﻫﻜﺎرﻫـﺎی ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﻲ رﺷﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ اﺧﻼﻗﻲ و ﻣﺴﺎﺋﻞ دﻳﮕﺮ، ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای ﭘﻴﭽﻴﺪه و ﻣـﺮﺗﺒﻂ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺮای ﻏﺎﻟﺐ آﻧﻬﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪای روﺷـﻦ و ﻧﻈـﺎمﻣﻨـﺪ ﻃﺮاﺣـﻲ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ و اﻳﻨﻜﻪ در ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﻟﻴﺎن اﻣﺮ، ﺑـﻪ آﻣـﻮزش ﻛﻼﻣـﻲ و ﺗـﺪرﻳﺲ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﺧﻼﻗﻲ روی آوردهاﻧﺪ دﻟﻴﻠﻲ ﻧﺪارد، ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﺷﻴﻮه دﻳﮕﺮی ﺑﺮای اﻧﺘﻘـﺎل ارزﺷـﻬﺎ ﺑﻪ اﻗﺸﺎر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﺸﺪه و اﻳﻦ ﺷﻴﻮة ﺳﺎده و اﻟﺒﺘـﻪ ﻧﺎﻛﺎرآﻣـﺪ، راﻳـﺞﺗـﺮﻳﻦ روش در اﻧﺘﻘﺎل ارزﺷﻬﺎﺳﺖ و ﺑﻪرﻏﻢ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻛﺎرآﻣﺪﻳﻬﺎ، اﮔـﺮ در ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﻳﺰﻳﻬـﺎی ﻣﻮﺟـﻮد ﻛﺸﻮر در ﻋﺮﺻﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻛﻨﻴﻢ ﺧﻮاﻫﻴﻢ دﻳﺪ ﻛﻪ در ﻏﻴـﺎب اﻳـﻦ ﺷـﻴﻮه اﻧﺘﻘﺎل، راﻫﺒﺮدی ﻛﺎرآﻣﺪ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﺷﻴﻮهﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻜﺮدهاﻳﻢ؛ ﺷﻴﻮهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮی از آﻧﻬﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎل ارزﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ در ﺑﺮﺧﻲ ﺣـﻮزهﻫـﺎی 56 ﺧﺎص از ﻃﺮﻳﻖ ﻏﻴﺮ ﻛﻼﻣﻲ در ﻣﺮﺣﻠﻪ رﻓﺘﺎری ﻧﻴﺰ ﺷـﻬﺮوﻧﺪان ﺑـﻪ ﻟﺤـﺎظ اﺧﻼﻗـﻲ، ﺣﻘـﻮق دﻳﮕﺮان را ﻣﺤﺘﺮم ﻣﻲﺷﻤﺎرﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺮزﻫﺎی اﺧﻼق اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ."