چکیده:
گردشگری، نه تنها پدیده ای به سرعت در حال رشد است؛ بلکه از عوامل موثر در توسعه¬ی نواحی و تامین کننده¬ی مزایای مستقیم و غیرمستقیم بسیاری برای میزبان است. از سوی دیگر، چنین رویکردی موجب نگرانی هایی درباره ی تخریب محیط زیست شده است. در واقع، ارتباط بین محیط زیست و گردشگری بسیار نزدیک است؛ زیرا محیط زیست به خودی خود، جاذبه ای مهم برای گردشگران محسوب می شود.با توجه به این که نوع غالب گردشگری در استان های مجاور دریا در ایران، گردشگری ساحلی است، در تحقیق حاضر، رفتارهای محیط زیستی گردشگران ساحلی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور تعداد 267 پرسشنامه، به طور تصادفی بین گردشگران ساحلی شهر بوشهر توزیع گردید. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ی رفتارهای محیط زیستی با متغیرهای جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل، نوع اقامت، چگونگی مسافرت، نگرش محیط زیستی، ارزش های محیط زیستی، دانش محیط زیستی و مدت اقامت آنان معنادار نیست.در مقابل، رفتارهای محیط زیستی گردشگران با متغیرهای نگرانی محیط زیستی و فرصت ها همبستگی مثبت دارد. نتایج تحلیل چندمتغیره¬ی رگرسیونی نشان داد که متغیر فرصت ها بیشترین نقش را در مدل تحقیق ایفا می کند.
Tourism is now a rapidly growing phenomenon. It is considered one of the factors influencing the development of regions and a supplier of direct and indirect benefits to the hosts. Such an approach, however, causes fears about environmental degradation. Indeed, environment and tourism are related to each other because many of the environmental features attract tourists. This study investigates coastal tourism, the dominant type of tourism in the provinces bordering the sea in Iran, and the environmental behaviors of the coastal tourists. To this end, 267 questionnaires were distributed among coastal tourists in Bushehr city. Research results showed that the relationships between the variables of environmental behaviors, gender, education, marital status, type of residence, type of travel, environmental attitudes, environmental values, environmental knowledge, and length of staying were not significant. However, the results indicated that there was a positive correlation between the environmental behaviors of tourists, environmental concern, and opportunities. Finally, multiple regression analysis indicated that opportunities was the variable which had the main role in the research model.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش متغیر نگرانی محیط زیستی گردشگران با گویه های زیر مورد سنجش قرار گرفته است : آلودگی هوا، آلودگی صوتی ، کاهش فضاهای سبز، آلودگی آب ، زباله های صنایع و کارخانه ها، زباله های خانگی ، آلودگی سواحل و دریاها، از بین رفتن 1-Takács-Sánta تالاب ها بر اثر خشکسالی یا احداث پروژه های عمرانی و آلودگی ناشی از پساب ها و فاضلاب .
لذا، پیش فرض های رگرسیون مورد بررسی مجدد قرار گرفت که نتایج آن به شرح ذیل است : 1- Stepwise Method 1- t-value جدول (١٢): آزمون نرمال بودن متغیرها با استفاده از آزمون کلموگروف و اسمیرنوف رفتارهای محیط زیستی فرصت ها نگرانی محیط زیستی سن کلموگروف و اسمیرنوف 1/280 1/166 1/007 1/44 سطح معناداری 0/076 0/08 0/263 0/055 منبع : تحقیق حاضر با توجه به اینکه سطوح معناداری در جدول فوق بیش از ٠/٠٥ هستند، فرض صفر مبنی بر نرمال بودن توزیع متغیرهای مورد بررسی با اطمینان ٩٥ درصد پذیرفته می شود.
بر این اساس ، رفتارهای محیط زیستی گردشگران ساحلی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد و متغیرهایی مانند نگرش محیط زیستی ، دانش محیط زیستی ، ارزش های محیط زیستی ، فرصت ها، چگونگی مسافرت (همراهان در سفر)، نوع اقامت (در چادر یا مکان اسکان ) و مدت زمان اقامت به عنوان متغیرهای مستقل معرفی شدند.
توزیع سنی جمعیت تحقیق نیز نشان می دهد که گردشگران مسن (٤٠ سال به بالا) در طول مسافرت ، رفتارهای محیط زیستی مناسب تری را مورد ملاحظه قرار داده و سازگارتر با محیط زیست رفتار می کنند.
گرچه مدل تحقیق حاضر معنادار محاسبه شده است ، با این حال با توجه به ضریب تعیین به دست آمده ، می توان گفت که عوامل دیگری هستند که بر رفتارهای محیط زیستی بین گردشگران تأثیر داشته اند.