چکیده:
انقلاب ها پدیده های بین المللی هستند؛ زیرا، ایده های شان، انتشار می یابند. انقلاب اسلامی ایران نیز، در مدعای«تغییر نظم بین المللی»، هم جهت با سایر انقلاب ها است. نگارندگان مقاله، با درنظرگرفتن الگوهای ناهمانند صدور انقلاب، و با درنظرگرفتن یک پیش انگاشت علمی(نزدیک بودن نقش های دولت سرمشق و توسعه ی داخلی به الگوی صدور مسالمت آمیز انقلاب اسلامی)، کوشش کرده اند نشان دهند که با شمارش مضمون های هم پیوند با دو نقش دولت سرمشق و توسعه ی داخلی در گفتارها و نوشتارهای رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای در بازه ی زمانی 1368-1388، می توان به این نتیجه رسید که فراوانی نقش دولت سرمشق و توسعه ی داخلی، بیان گر تامین اهداف فراملی انقلاب اسلامی در سیاست خارجی، از راهرو باور به الگوی فرهنگی صدور انقلاب و صدور مسالمت آمیز انقلاب است.
خلاصه ماشینی:
نگارنـدگان مقالـه ، بـا درنظرگـرفتن الگوهای ناهمانند صدور انقلاب ، و با درنظرگرفتن یک پیش انگاشت علمی(نزدیک بودن نقش های دولـت سرمشق و توسعه ی داخلی به الگوی صدور مسالمت آمیز انقلاب اسلامی)، کوشش کرده اند نشـان دهنـد که با شمارش مضمون هـای هـم پیونـد بـا دو نقـش دولـت سرمشـق و توسـعه ی داخلـی در گفتارهـا و نوشتارهای رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای در بازه ی زمانی ١٣٦٨-١٣٨٨، میتوان به این نتیجه رسید که فراوانی نقش دولت سرمشق و توسعه ی داخلی، بیـان گـر تـأمین اهـداف فراملـی انقلاب اسلامی در سیاست خارجی، از راهرو باور به الگوی فرهنگی صدور انقلاب و صدور مسالمت آمیـز انقلاب است .
پرسش اصلی مقاله این است کـه بازشـماری گفتارها و نوشتارهای مقام رهبری در زمینه ی مقوله ی صدور انقلاب ، نمایان گـر حضـور کـدام یـک از نقش های ملی موجود در سیاست خارجی است ؟ از آن جاییکه دیدگاه هـای رهبـر جمهـوری اسـلامی، نقشی اساسی در شکل گیری سیاست خارجی دارد، نگارندگان با گزینش مفهوم نقش ملی در سیاسـت خارجی، کوشش کرده اند نشان دهند که پربسامدبودن برخی نقش ها، نشان گر هژمونیک شـدن مفهـوم صدور فرهنگی انقلاب در سیاست خارجی ایران است .
این موضوع ، نشانگر چیرگی الگوی مسالمت آمیز صدور انقلاب ، و برتری واقع گرایی در تأمین اهداف فراملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی است .
در هـر دوره ، نخبگان حاکم ، برداشت هایی ناهمانند از آنچه که میبایسـت سرشـت سیاسـت خـارجی ایـران باشـد، داشتند و گمان میکردند که جایگاه ایران در نظام بین الملل به گونه ای است کـه مـیبایسـت برخـی از نقش های ملی را فراموش کند و برخی دیگر را پیشه ی خود سازد.