چکیده:
در نظام¬های حقوقی مختلف، ثبت یک اختراع و صدور گواهینامه حق اختراع، بمنزله اعتبار تام و مطلق آن نیست و پس از ثبت نیز، امکان اعتراض به اعتبار یک گواهینامه حق اختراع وجود دارد. مواردی چون عدم قابلیت ثبت اختراع، عدم کفایت افشاء، تحصیل به ناحق گواهینامه و گسترش ناروای محدوده حمایت، می تواند از موجبات ابطال باشد. در حقوق ایران نیز ماده 18 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری (مصوب 1386) امکان اقامه دعوا برای ابطال گواهینامه حق اختراع را با اثبات موجبات مقرر در ماده مذکور پیش¬بینی نموده است. نتیجه چنین دعوایی، ممکن است ابطال تمام یا بخشی از گواهینامه حق اختراع باشد که در این صورت حقوق مترتب بر آن از زمان ثبت زایل می¬گردد. ابطال گواهینامه و زوال حقوق ناشی از آن، ممکن است بر حقوق و مسولیت اشخاص ثالث از جمله طرفین قراردادهای انتقال حقوق ناشی از اختراع و اشخاص نقض¬کننده حقوق مذکور تاثیرگذار باشد.
خلاصه ماشینی:
"در حقوق ایران نیز مادة ١٨ قانون ثبت اختراعات ، طـرح هـای صنعتی و علائم تجاری (مصوب ١٣٨٦) امکان اقامۀ دعوا برای ابطال گواهینامۀ حق اختراع را بـا اثبـات موجبات مقرر در مادة مذکور پیش بینی نموده است .
ایـن موضوع حتی در کشورهایی که در آنها بررسی کامل جهـت احـراز شـرایط مـاهوی و شـکلی اختـراع انجام میشود، نیز ممکن است بروز کند و الزاما ناشی از تقصیر ادارات ثبـت اختـراع نیسـت چـرا کـه برخی موضوعات نظیر وجود موضوع اختراع در دانش سابق به جهت اسـتفادة قبلـی یـا اینکـه افشـاء صورت گرفته توسط مخترع در اظهارنامه بهترین روش بوده یا خیر، همیشه قابل احراز بوسـیلۀ ١ که از این پس در متن با علائم اختصاری ث .
بنـابراین سؤالی که ممکن است مطرح شود، این است که اگـر در حـین اجـرای قـرارداد، گواهینامـۀ موضـوع قرارداد بیاعتبار شد یا معلوم شد بیاعتبار بوده چه حقی برای انتقال گیرنده ایجاد میشـود و در ایـن خصوص چه مسئولیتی به عهدة انتقال دهنده خواهد بود؟ در پاسخ به این سؤال گفته شده است کـه تصـمیم ادارة ثبـت اختـراع در خصـوص بـی اعتبـاری یـک گواهینامـه نمـی توانـد بـر قراردادهـای لیسانس (License) یا واگذاری حقوق ناشی از حـق اختـراع (Assignment )کـه قبـل از صـدور حکـم ابطال اجرا شده است تأثیر گذارد، با این حال دارندة گواهینامه مسؤل جبران خسـارت طـرفین دیگـر قرارداد خواهد بود در صورتی که سوءنیت داشته باشد."