چکیده:
اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻛﻪ در اﻳﺮان زﻧﺪﮔﻲ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ، ﻓـﺎرغ از ﺧـﺼﻮﺻﻴﺎت ﺧـﺎص ﻗـﻮﻣﻲ و ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪای، دارای اﺷﺘﺮاﻛﺎﺗﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﻣﺠﻤـﻮع آن اﺷـﺘﺮاﻛﺎت ﺑﺨـﺸﻲ از ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻲ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ. ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ اﺷﺘﺮاﻛﺎت ادﺑﻴﺎت ﻋﺎﻣﻪ اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺮاﻧﻲاﺳﺖ و از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن، آواﻫﺎی ﻛﺎر ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺟﺰﺋـﻲ ﻏﻨـﻲ از ادﺑﻴـﺎت ﻋﺎﻣـﻪ ﻣـﻮرد ﺗﻮﺟـﻪﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ادﺑﻴﺎت، ﻫﻨﺮ، و ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ. آواﻫﺎی ﻛﺎر، اﺷﻌﺎر، ﺟﻤـﻼت وﺻﺪاﻫﺎی آﻫﻨﮕﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر و ﺑﺎ اﻫﺪاف ﻣﺸﺨﺼﻲ ﺧﻮاﻧـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد، اﻳـﻦآواﻫﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﺄﺛﻴﺮﭘﺬﻳﺮی از ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻗـﻮام ﻣﺨﺘﻠـﻒ، ﮔـﺎه از ﻣـﻀﺎﻣﻴﻦ ﻧـﺴﺒﺘﺎ ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ در ﻛﻨﺎر ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮ، ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻋـﺎﻣﻠﻲ ﻣﺆﺛﺮ در ﺣﻔﻆ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻋﻤﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
"اﻳﻦ اﺷﻌﺎر ﻛﻪ ﺑﺎ اﻫﺪاف ﺧﺎﺻـﻲ ﭼـﻮن ﺗـﺸﻮﻳﻖ ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم ﻛـﺎر ﺑﻴـﺸﺘﺮ، ﻓﺮﻫﻨﮓﻣﺮدم اﻳﺮان / ﺷﻤﺎره 11 زﻣﺴﺘﺎن 68 04 ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻮع ﻛﺎر، اﻳﺠﺎد ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻓﺮحﺑﺨﺶ در ﻛﺎر، ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺧﺮﻳﺪار ﺑﻪ ﺧﺮﻳﺪ ﻣﺤـﺼﻮل و ﺗﻮﺻﻴﻒ آﻻم و دردﻫﺎی ﻛﺎرﮔﺮان، ﻛﺸﺎورزان، داﻣﺪاران و دﺳﺘﻔﺮوﺷﺎن ﺧﻮاﻧﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد، ﺑﺨﺸﻲ از ادﺑﻴﺎت ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺤﺴﻮب ﺷـﺪه و در ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺑـﺎ ﺷـﻴﻮهﻫـﺎی ﻣﺘﻨـﻮﻋﻲ ادا ﻣﻲﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﺄﺛﻴﺮﭘﺬﻳﺮی از ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺎه از ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﻧـﺴﺒﺘﺎ ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ.
در ﻣﺠﻤﻮع، ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺰ اﺷﺎره ﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ اذﻋﺎن ﻛﺮد ﻛﻪ اﺗﺤﺎد ﻣﻠﻲ اﻗﻮام اﻳﺮاﻧﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ و وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﺗﺤـﺎد ﻣﻠـﻲ ﻣـﺎ، دارای رﻳـﺸﻪﻫـﺎی 54 آواﻫﺎی ﻛﺎر اﻗﻮام و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻠﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ﺣﺎﺻﻞ ﺗﻼش ﺑﻲوﻗﻔﻪ دﻟﺴﻮزان اﻳﻦ آب و ﺧﺎک در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻤـﺎدیﺳـﺖ ﻛﻪ ﺗﺠﻠﻲ ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﺗﻼشﻫﺎ را در ﺧﻠﻖ آﺛﺎر ﺑﺪﻳﻊ و ﻣﺎﻧـﺪﮔﺎر آواﻫـﺎی ﻛـﺎر ﻣـﻲﺗـﻮان ﻣﺸﺎده ﻛﺮد؛ آواﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺮاﻳﻨﺪﮔﺎن آﻧﻬﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎس ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ.
آواﻫﺎی ﻛـﺎر در اﻳﺠﺎد درک ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ و ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻗﻮام، ﻧﻘﺶ ﺑـﻪ ﺳﺰاﻳﻲ اﻳﻔﺎ ﻛﺮدهاﻧﺪ زﻳﺮا ﻣﻀﻤﻮن ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﻣﺸﺘﺮک اﻳﻦ آواﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﻳﮋﮔﻲ ﻋﺎم ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑـﻪ ﺧـﻮدی ﺧـﻮد وﺣـﺪتﺑﺨـﺶ اﺳـﺖ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺷـﻬﺮت ﻋـﺎم ﺑـﺴﻴﺎری از آواﻫـﺎی ـ ـ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮرﻳﻚ، ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﺠﺎد زﻣﻴﻨﻪ آﺷﻨﺎﻳﻲ اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ آواﻫﺎی اﻗﻮام دﻳﮕﺮـ آواﻫـﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻣﺤﺘﻮای آن ﺗﺎرﻳﺦ و ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺗﺠﻠﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ـ زﻣﻴﻨﻪ درک ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﻗﻮام و ﺑﺎﻻ ﺑـﺮدن آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ آﻧﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲآورد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﺷـﺪن ﺑﺮﺧـﻲ از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ وﻓﺎق ﻣﻠﻲ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ."