چکیده:
چالش جدی بشریت معاصر بیش از آنکه وامدار ضعف قوانین یا فقدان تکنولوژی باشد، معلول عدم کاربست بایسته های اخلاقی و رفتاری است. یکی از این بایسته های مهم و پرنقش، عنصر استقامت گفتاری است که دارای بار معنا و مفهوم خاصی است و مقصود آن، اقامه زبان بر حق و مدیریت استمرار این حق محوری است. بسیاری از چالش های فردی و فرافردی بشریت امروز همچون آشفتگی های روحی و روانی، اختلافات و ازهم گسیختگی خانواده ها، نابسامانی های اجتماعی و نیز تخریب روابط در اثر لغزش های زبان و عدم استقامت گفتاری ایجاد شده و علاوه بر خسران معنوی و سوء عاقبت، لذت زندگی و آرامش درونی را از انسان سلب نموده است. ترسیم شاخصه های استقامت گفتاری در پرتو کلام علوی، نسخه مجربی را برای رفع و دفع چالش های اخلاقی بویژه در عرصه گفتار عرضه می نماید که این مقاله عهده دار بخشی از آن است.
The serious challenge that contemporary human is encountered with has been brought about by the lack of applying ethical and behavioral necessities in his life rather than by the weakness of the rules or lack of technology. One of the mentioned important necessities is the factor of speech perseverance which has a particular conceptual and meaningful weight that is the adducing of the right speech and constant managementof this righteousness-directed fact that has made today lot of individual challenges. Challenges such as spiritual and psychological disorders, disputes and severances within the families, social disorganizations, and also destruction of the relationships due tolapses of the speech and the lack of speech perseverance would be created. And in addition to spiritual damages and adverse consequences, human has been deprived of the joy of life and inner tranquility of these challenges. Describing the features of speech perseverance in light of Alavi words proposes an experienced treatment for elimination of ethical challenges especially in the area of speech that a part of it has been undertaken by this paper.
خلاصه ماشینی:
بسیاری از چالشهای فردی و فرافردی بشریت امروز همچون آشفتگیهای روحی و روانی، اختلافات و ازهمگسیختگی خانوادهها، نابسامانیهای اجتماعی و نیز تخریب روابط در اثر لغزشهای زبان و عدم استقامت گفتاری ایجاد شده و علاوه بر خسران معنوی و سوء عاقبت، لذت زندگی و آرامش درونی را از انسان سلب نموده است.
لسان واحد و همگام با قلب منظور از «لسان واحد»، یگانگی در گفتار، عدم نفاق و دوگانگی در سخن گفتن است که این زبان واحد و عدم تزلزل و تغییر در گفتار مستقیم، از مصادیق استقامت گفتاری قلمداد میشود.
رازداری ازجمله شاخصههای استقامت گفتاری، رازداری و جلب اعتماد دیگران است و ثبات و مداومت بر این امر، نقش فوقالعادهای را در حیات فردی و اجتماعی انسان دارا میباشد؛ زیرا اگر سخن از زبان رها شد، دیگر آب رفته را بر جوی باز نتوان آورد.
ازاینرو اگر استقامت بر دفع و رفع گفتار باطل و کنترل و نگهداری زبان از لغزشها و هرگونه انحراف و باطلگویی در زندگی انسان تحقق یابد، او به بزرگترین عامل رشد و ترقی دست یافته و برای سیر تکاملی خویش در صراط مستقیم، سازندهترین ابزار را در اختیار گرفته است.
(همان: نامه 78) با تأمل در این کلام حضرت میتوان دریافت که احتمال نفوذ جریان فکری افراد مغرض و بدکردار در اندیشه و اعتقاد انسان زمانی قوت مییابد که انسان بدون تحقیق و بررسی به چیزی که علم ندارد، معتقد شود و آن را بر زبان جاری سازد و خواسته یا ناخواسته، خود منبعی برای اخبار نادرست، شایعات و جوسازیها باشد.