چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر گفتاشنود (dialogue) منطقی در حلقههای کندوکاو فلسفی، بر کاهش نشانههای اختلالات روانتنی دانشآموزان دختر 11 تا 12 سال شهر تهران پرداخته است. روش انجام این پژوهش شبهآزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بوده و جامعۀ آماری آن متشکل از 50 دانشآموز دختر پایۀ پنجم و ششم مقطع ابتدایی دبستانهای دولتی شهر تهران است که بهصورت نمونهگیری خوشهای تصادفی در چندمرحله از میان مناطق نوزدهگانۀ آموزش و پرورش بهطور تصادفی انتخاب شدهاند. ابزار تحقیق، پرسشنامۀ آخنباج، فرم YSR (خودسنجی) بود. ابتدا با استفاده از این پرسشنامه همۀ دانشآموزان پایههای پنجم و ششم دو مدرسۀ منتخب غربالگری شدند. 58 نفر از آنان حائز نمرهای بودند که نشانگر اختلال روانتنی بود و از این میان 50 نفر به شرکت در این پژوهش تمایل داشتند که بهطور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش طی دوازده جلسۀ هفتگی، به مدت یک ساعت، در حلقۀ کندوکاو فلسفی گرد مربی آموزشدیده نشستند و داستانهای فکری شمارۀ 2 و 3 فیلیپ کم را قرائت کردند و دربارۀ آن به بحث پرداختند. پس از پایان جلسات، مجددا آزمون آخنباج برای تعیین تأثیر مشارکت در حلقههای کندوکاو فلسفی بر اختلالات روانتنی از هر دو گروه گواه و آزمون صورت گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اجرای این برنامه در کاهش نشانههای اختلال روانتنی گروه آزمایش تأثیر معناداری دارد.
خلاصه ماشینی:
روش انجام این پژوهش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بوده و جامعة آماری آن متشکل از ٥٠ دانش آموز دختر پایـة پـنجم و ششـم مقطع ابتدایی دبستان های دولتی شـهر تهـران اسـت کـه بـه صـورت نمونـه گیـری خوشه ای تصادفی در چندمرحله از میان مناطق نوزده گانة آموزش و پرورش به طور تصادفی انتخاب شده اند.
بـا عنایـت بـه این که اختلال های روان تنی از دستة اخـتلال هـای اضـطرابی اسـت و اصـولا روان شناسـان اضطراب را تا حد زیادی تحت تأثیر نحوة نگرش و تفکر فرد در مورد خود و توانایی هـا و تفسیر مشکلات می دانند و لذا با توجه به این که از مهم ترین اهداف مشارکت در حلقه هـای کندوکاو فلسفی رشد شناختی و فراشناختی کودکان است ، این پژوهش در پی آن است کـه تعیین کند آیا مشارکت در حلقه های کندوکاو و گفت وگـو براسـاس داسـتان هـای فلسـفی می تواند به کاهش نشانه های اختلالات روان تنی کودکان منجر شود یا خیر.
٤. ابزار و روش گردآوری داده ها در این پژوهش ، برای بررسی اختلالات روان تنی دانش آموزان از پرسـش نامـة خودسـنجی (YSR) از نظام سنجش آخنباخ (ASEBA) استفاده شد.
یافته های حاصل از پژوهش اخیر نشان داد که دانش آموزان مبتلا به اختلالات روان تنی پس از شرکت در حلقه های کندوکاو فلسفی وگفت وگو براساس داستان هایی تفکربرانگیز که با تجربیات زندگی واقعی و روزمرة آن ها همسان بود تا حد زیادی علائم و نشانه های این اختلال اضطرابی را تخفیف دادند.