چکیده:
این مقاله در صدد است مهمترین جنگ سلجوقیان با امپراتوری بیزانس را مورد
بازکاوی و بررسی قرار دهد.تصرف ایران توسط ترکان سلجوقی و پیشروی آنان به سوی
آناطولی، دو قدرت برتر منطقه را در برابر هم قرار داد.این رویارویی علیرغم برتری
بیزانس به پیروزی قاطع سلجوقیان انجامید.این مقاله با نگاه تحلیلی به سیاست
سلجوقیان و رومیان در آناطولی، سعی دارد ریشههای نارضایتی مردم منطقه از رومیان را
تشریح کند و چگونگی زمینه پذیرش سلطه ترکان را بیان کند.در قسمتی دیگر به رویارویی
دو سپاه، ترکیب جمعیتی نیروها، تاکتیکها و سلاحهای طرفین و عملکرد آنها در جنگ
پرداخته است.در قسمت پایانی نیز بر پیامدهای پیروزی نبرد ملازگرد از جمله تشکیل
دولت سلجوقیان روم، تضعیف نفوذ مسیحیان در آناطولی، ترک شدن منطقه و آغاز جنگهای
صلیبی
میپردازد.این مقاله با استناد به مطالب مورخان مسلمان عرب، ایرانی
و ترک دادههای قابل توجهی ارائه میدهد.
خلاصه ماشینی:
"حال این مقاله درصدد تشریح ابعاد گوناگون این پیروزی بزرگ در جنگ ملازگرد است که توسط آلب ارسلان دومین سلطان سلجوقی به دست آمد و نه تنها راه ورود عالم مسیحیت را به درون قلمرو مسلمانان سد کرد بلکه برعکس زمینه و مقدمات گسترش اسلام را در اروپا در قرون بعدی توسط عثمانیان هموار نمود.
از طرف دیگر، یک نیروی 10 هزار نفری به فرماندهی نظام الدین مروانی به اضافه نیروهای مختلف داوطلب به خصوص از کردان منطقه به سلطان ملحق شدند(58,1971, remuS حتی بعضی منابع به پیوستن آیتکین و نیروهایش که با فاطمیان در حلب مشغول نبرد بودند، اشاره میکنند (177-178,1999, naruT ، بههرحال آلب ارسلان بدون این که فرصت جمعآوری و تجهیز سپاه را به دست آورد مجبور به جنگ شد.
این صلیب به وسیله خواجه نظام الملک برای خلیفه عباسی ارسال گردید تا مسلمانان را خوشحال کند و سلامت اسلامیان را بشارت دهد(بنداری اصفهانی، 1356، 47؛ابن اثیر، 1368، 40/17؛ابن بی بی، 1350، 75؛ابن خلدون، 1366، 21/4)آلب ارسلان از شهر اخلاط که در تصرف رومیان بود به سوی ملازگرد پیشروی نمود و در جنوب شهر ملازگرد و در صحرای رها نیروهایش را در دامن کوه در منطقهای استراتژیک مستقر کرد به طوری که دو طرف مخاصمه همدیگر را از دور مشاهده مینمودند و شاخهای از رودخانه مراد نیروهای دو طرف را از هم جدا میساخت."