چکیده:
Purpose: This survey tries to evaluate the centrality of the scientific network of university of Tehran articles which are indexed in Web of science between 1999-2008. Methodology: This research uses the social network analysis to reveal scientific map of university of Tehran and find the works with high centrality. 4732 articles were collected from Web of science and 900 articles (with 10 citation thresholds) were analyzed with Citespace. Findings: The results reveals that Ganjali (chemist) is the central node in Tehran scientific network but other important nodes are not Iranian. Conclusion: The data shows there are 29455 references in articles and half of them are Iranian. In this work the most cited references with centrality and sigma were recognized. The result shows although citation is important but the most cited reference is not the central one.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش از شاخص مرکزیت شبکه های اجتماعی در ارزیابی مقالات نمایه شده دانشگاه تهران در نمایه وب آو ساینس استفاده شده است .
روش پژوهش : این پژوهش از نوع علم سنجی بوده و با استفاده از روش تحلیل هم استنادی و تحلیل شبکه ای انجام شده است و جامعه آن کلیه مقالاتی است که حداقل یک مؤلف وابسته به دانشگاه تهران داشته و بین سال های ١٩٩٩ تا ٢٠٠٨ در وب آو ساینس نمایه شده اند.
چئونگ و کربیت (٢٠٠٩ ,Corbit &Cheong ) با بهره گیری از تکنیک شبکه های اجتماعی به بررسی 1 Social Network 2 link mining وضعیت هم تألیفی در بین پژوهشگران شرکت کننده در کنفرانس ها نظام های اطلاع رسانی استرالیا بین سال های ١٩٩٠ تا ٢٠٠٦ پرداختند و دریافتند که مشارکت کنندگان به شکل جامعه کوچکی که در آن همکاری های علمی به شدت تقویت می شود اقدام کرده اند.
عرفان منش ، روحانی و ابریزا ( ,Erfanmanesh ٢٠١٢ ,Rohani, Abrizah) به بررسی شبکه هم تألیفی نویسندگان و حیطه های موضوعی در مجله علم سنجی پرداخته ، و عملکرد ٣٠٢٤ نویسنده در این مجله را با استفاده از شاخص مرکزیت مورد مطالعه قرار دادند.
هدف پژوهش حاضر بررسی شبکه هم استنادی دانشگاه تهران با استفاده از شاخص مرکزیت و شناسایی اثرگذارترین افراد در این شبکه است .
یافته های پژوهش پس از خوشه بندی هم استنادی منابع دانشگاه تهران ، خوشه ها و اعضای آن با استفاده از سنجه های شمارش استناد، مرکزیت ، شیوع یا پیک استناد و سیگما یا تازگی بررسی شد.