چکیده:
هدف تحقیق حاضر تعیین راهکارهای کاهش مقاومت افراد در برابر تغییر و نوآوری از دیدگاه اساتید وکارکنان دانشگاه آزاد اسلامی ایذه می باشد.
این تحقیق از نوع توصیفی بوده و ابزار گرد آوری اطلاعات وداده های مورد نیاز در آن، پرسشنامه محقق ساخته «عوامل موثر بر کاهش مقاومت در برابر تغییر» است که دارای ضریب پایایی 89/0 به روش آلفای کرونباخ می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T(one samplet Test) استفاده شده است.
نتایج این پژوهش نشان داد که ازدیدگاه اساتید و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه، توجه به عواطف و احساسات، مشورت کردن با آنها، اعتماد به کارکنان واختیار دادن به آنها بر کاهش مقاومت آنان در برابر تغییر موثراست. بنابراین مسوولان دانشگاه می بایست قبل از هر تغییری در سیستم بستر های لازم آن را فراهم نموده و در این راستا به خواسته های اساتید و کارکنان خود توجه نمایند تا بتوانند در تحقق رسالت خویش موثر عمل نمایند.
the present study tries to find remedies to reduce people's resistance against the changes and innovations from the view point of the faculty members and staffs in Islamic Azad university of Izeh. This is a descriptive study، and data gathering tools are researcher made questionnaire "Factors that reduce resistance to changes" that has a reliability coefficient of 89/0 using Cronbach Alpha method. For analysis of data، T-test (one samplet Test) was used. The result shows that from the view point of the faculty members and staffs in Islamic Azad university of Izeh، paying attention to Their feelings، consulting with them، trusting in them and empowering them could reduce their resistance against changes، so the university chairmen must provide the necessary contexts and requirements before any changes in the system in order to achieve their goals.
خلاصه ماشینی:
"- Kirkpatrick2- Naughton 3- Beer4- Hinkelman and Sharma5- Ogle با توجه به این که علمای مدیریت به انحاء مختلف نقش توجه به احساسات وعواطف کارکنان، مشورت باآنها و شرکت دادنشان در برنامه تغییر و همچنین اعتماد و اختیار دادن به آنها در انجام برنامه تغییر را بر کاهش مقاومتشان در برابر تغییر متذکر گردیده اند و علی رغم اینکه تحقیقاتی نیز دراین راستا توسط پژوهشگران صورت گرفته است ازجمله تحقیقاتی که به آنها اشاره شد لیکن در دانشگاه آزاد اسلامی در این ارتباط تحقیق جامعی صورت نگرفته است لذا این پژوهش با هدف تعیین میزان تأثیر هر یک از عوامل فوق الذکر بر کاهش مقاومت در برابر تغییر از نظر کارکنان واساتید دانشگاه آزاد بر اساس فرضیات ذیل انجام گرفته است: 1- میزان تأثیر توجه به عواطف و احساسات کارکنان واساتید بر کاهش مقاومتشان در برابر تغییر و نوآوری بالاتر از میانگین فرضی جامعه است.
یافته های این پژوهش با نتایج تحقیقات صدریه خواجو (1375) مبنی بر ایجاد انگیزه به تغییر در کارکنان، جعفری مقدم (1379)که در پژوهش خود به این نتیجه دست یافته است که با ایجاد روابط انسانی مطلوب و توجه به کارکنان به عنوان بزرگترین و مهمترین سرمایه ی سازمان و به نوعی همدلی و هماهنگی با آنها می توان به اجرای تغییر پرداخت,کیرک پاتریک (2001)که تأکید می کند افراد باید به صورت انفرادی مورد توجه و حمایت قرار گیرند و آنها را از میزان تأثیر تغییر بر کارشان آگاه ساخت و بییر (2002)که همدلی را از عوامل مؤثر بر بهبود سازمانی در هنگام ایجاد تغییر می داند, همسو و هماهنگ بوده است."