چکیده:
در پژوهش حاضر به منظور شناخت عوامل بازدارنده استقرار نظام شایسته سالاری در سطح مدیران حرفه ای شهرستان اهواز سه سؤال تدوین گردیده است. سؤال اول به دنبال کشف عوامل بازدارنده استقرار نظام شایسته سالاری بوده است، سؤال دوم اهمیت رتبه ای هر یک از عوامل بازدارنده را جستجو می کند و در نهایت سؤال سوم درصدد تعیین روابط ساختاری بین عوامل بازدارنده و نظام شایسته سالاری می باشد. بر مبنای روش تحقیق تحلیل عاملی اکتشافی در جامعه آماری (10377=N) و با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان، حجم نمونه (384=n) تعیین شده است. همچنین برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه ی محقق ساخته با دو بخش، بخش اول،شناخت درجه استقرار نظام شایسته سالاری و بخش دوم،شناخت عوامل بازدارنده استقرار نظام شایسته سالاری به ترتیب با ضریب پایایی 93/0 و 83/0 بر حسب آلفای کرونباخ استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و سایر ابزارها در حوزه آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که سه عامل پارتی بازی، عدم برابری فرصت و سطحی نگری عوامل بازدارنده می باشند. ضمن اینکه پارتی بازی در رتبه اول، عدم برابری فرصت در رتبه دوم و سطحی نگری در رتبه سوم اهمیت قرار دارند. همچنین بین سه عامل بازدارنده و استقرار نظام شایسته سالاری رابطه ی آماری معنی داری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"اولویت دهی بر ویژگی ظاهری فرد در انتخاب و انتصاب 56/0 52/0 50/0 40/0 39/0 38/0 ارزش ویژه 71/7 38/5 91/1 درصد واریانس 63/21 95/14 31/5 درصد تجمعی 21/43 38/36 70/41 از طرف دیگر با توجه به اینکه یکی از اهداف پژوهش تعیین کردن درجه استقرار زیرسیستم های نظام شایسته سالاری در سازمان های دولتی می باشد نتایج حاصل از بخش اول پرسش نامه در جدول شماره(6) آمده است.
3. عامل سطحی نگری به عنوان یکی از عوامل بازدارنده در رتبه ی سوم اهمیت قرار دارد بر این اساس توصیه می شود که در انتصاب مدیران تنها به منافع کوتاه مدت توجه نکرده و جهت شناسایی افراد شایسته بودجه های لازم در نظر گرفته شود و به متغییرهایی مانند زادگاه، تأهل و ویژگی های ظاهری فرد در انتصاب ها کمتر توجه گردد.
این پژوهش نشان می دهد که شایسته خواهی در استقرار نظام شایسته سالاری در وضعیت مطلوبی قرار ندارد بنابراین توصیه می شود که مدیران ارشد سازمان ها به اهمیت و ضرورت انتخاب افراد شایسته به عنوان مدیر در جهت گیری های راهبردی سازمان خود توجه داشته و آن را به عنوان یک ارزش سازمانی در سازمان گسترش دهند و در انتصاب افراد به تجربه، تخصص های مرتبط و بی طرفی سیاسی آن ها توجه داشته باشند."