چکیده:
هیدگر همواره تاکید بر آن داشته است که پژوهشهای منطقی هوسرل سهم عمدهای در فراهم آوردن زمینه برای طرح مسائل اساسی در وجود و زمان داشتهاست. این مقاله، با توجه به پرسش اساسی در وجود و زمان که پرسش از وجود است، گزارشی است از چگونگی مددرسانی پژوهشهای منطقی به شرح و بسط این پرسش اساسی. در این میان پژوهش ششم برای هیدگر بیشتر از سایر پژوهشها اهمیت دارد، بهطوریکه هوسرل، که این پژوهش را در چاپ دوم کتاب در سال ١٩١٣ از کتاب حذف کرده بود، به درخواست مصرانة هیدگر، مجددا آن را در چاپ سال ١٩٢٢ به کتاب اضافه میکند، چرا که به نظر هیدگر، درست در همین فصل است که هوسرل امکان طرح پرسش از وجود را بهوجود آوردهاست. موضوع این پژوهش "شهود مقولی" است. چه نسبتی میان شهود مقولی هوسرل و پرسش وجود هیدگر برقرار است؟در شهود مقولی با "مازادی" از انفعالات حسی سر و کار داریم که در مرحلة انتقال ادراک حسی به گزارهای محمولی بدان افزوده میشود. در همین "مازاد" است که امکان طرح پرسش از وجود مهیا میگردد.
خلاصه ماشینی:
هوسرل بنا نهاده است ، ممکن گشته اند، هم او که «پژوهش های منطقی»اش راه را بر پدیدارشناسی هموار نموده است " (٥١ ,٢ GA) اشاراتی که هیدگر در وجود و زمان به هوسرل کرده است تنها محدود به پژوهش های منطقی نمیشوند بلکه آثار بعدی هوسرل به ویژه کتاب ایده ها.
در این نوشته هیدگر مجددا بر اهمیت پژوهش های منطقی در شرح و بسط پرسش وجود تأکید میورزد و شرح میدهد که چگونه در سال ١٩٠٩ هنگامی که هنوز دانشجوی رشتۀ الهیات بوده ، شروع به خواندن این اثر کرده است .
هیـدگر در درس گفتـار تـرم تابسـتانی سـال ١٩٢٥ بـا عنـوان پیش گفتارهائی در تاریخ مفهوم زمان در توضیح این مطلب چنین میگوید: "پرسـش اولیـۀ هوسرل پرسش از سرشت وجودی آگاهی نیست ، بلکه هدایت گر او این اندیشه است : چگونـه آگاهی اصولا میتواند موضوع بالقوه علمی مطلق قرارگیرد؛ آن چه در قـدم نخسـت هـدایتگر اوست ، ایدة یک علم مطلق است .
پینوشت ها: رجوع شود به تصویر صفحه رجوع شود به تصویر صفحه منابع : Heidegger, Martin: (SuZ), Sein und Zeit, Tübingen, Max Niemeyer Verlag, 15.
Auflage, 1979 Heidegger, Martin: (GA 2), Sein und Zeit, Gesamtausgabe, Bd. 2.
Heidegger, Martin: (GA 20), Prolegomena zur Geschichte des Zeitbegriffs, Frankfurt am Main, Vittorio Klostermann, 1979.
Die Frage nach der Wahrheit, Frankfurt am Main, Vittorio Klostermann, 2.