چکیده:
امکان استفاده از نقشه فرسایش پذیری سنگ ها (حساسیت سنگ ها به فرسایش) به عنوان یک مدل تهیه نقشه انواع فرسایش در حوزه پایین دست سد لتیان بررسی شد. هر یک از نقشه های رقومی واقعیت زمینی فرسایش های سطحی، شیاری، خندقی و اشکال فرسایش با لایه فرسایش پذیری سنگ ها قطع داده شد و صحت، خطا و دقت این لایه به عنوان یک مدل در برآورد چهره های فرسایش محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که صحت نقشه فرسایش پذیری سنگ ها در تهیه نقشه فرسایش های سطحی، شیاری، خندقی و اشکال فرسایش به ترتیب 1/59، 9/59، 9/71 و 9/42 درصد است. نقشه فرسایش پذیری سنگ ها فقط با پذیرش 1/28 درصد خطا می تواند در تهیه نقشه فرسایش خندقی به کار رود و در تهیه نقشه فرسایش های سطحی و شیاری به ویژه نقشه اشکال فرسایش دارای صحت پایینی است، لذا نمی تواند به عنوان نقشه واحدهای کاری در تهیه نقشه اشکال فرسایش استفاده شود.
خلاصه ماشینی:
"طبق تحقیق وی, تشخیص فرسایشهای سطحی و شیاری با توجه به مقیاس شکل و نیز قدرت تفکیک تصاویر ماهوارهای مورد استفاده، کار بسیار دشواری ارزیابی شد و لذا در انجام تحقیق, در محیط GIS اقدام به جداسازی پلیگونهای فرسایش خندقی با شدت کم، متوسط و زیاد نمود و در صحرا پلیگونهای تفکیک شده با شرایط طبیعی تطبیق داده شد، و در صورت عدم تطابق با شرایط واقعی، اصلاح گردید.
البته باید توجه داشت با این که اختلاف صحت نقشه حساسیت سنگها در تهیه نقشه فرسایشهای خندقی و شیاری بالا است، اما تغییر پذیری صحت واحدهای کاری یکسان است یعنی از دقت یکسانی برخوردارند (4/31 درصد).
این درست است که تعداد واحدهای حساسیت سنگها در حوزه کم میباشد و کنترل آنها از نظر شدت چهرههای فرسایش با توجه به ملاحظات اقتصادی و اجرایی مقرون به صرفه است، لذا چون از صحت پایینی در تهیه نقشه چهرههای فرسایش برخوردار است، بنابراین این روش را نمیتوان در تهیه نقشه اشکال فرسایش به کار برد.
جدول 7- مساحت اراضی (برحسب درصد نسبت به مساحت کل واحدهای کاری) در صحتهای مختلف (رجوع شود به تصویر صفحه) با توجه به نتایج حاصله نقشه حساسیت سنگها به فرسایش فقط با پذیرش 1/28 درصد خطا میتواند در تهیه نقشه فرسایش خندقی به کار رود و در تهیه نقشه فرسایشهای سطحی و شیاری به ویژه نقشه اشکال فرسایش دارای صحت پایینی است."