خلاصه ماشینی:
٢. تاریخ ماشین چرا ماشین؟ وقتی از ماشین در گفتارهای فلسفی حرف میزنیم، دقیقا به چیزی اشاره میکنیم؟ از نوآوریهای تکنولوژیکی سخن میگوییم، یا سایبورگها، همان رؤیای ماشینشدن انسانها را در ذهن داریم؟ آیا چشمانداز ماشینی چشماندازی است ساختارگرایانه که بر اساس آن همۀ اجزای جامعه را باید ماشینهای کاربردی دید؟ چشمانداز ماشینی در این متن چندان با چنین موضوعاتی سر و کار ندارد و حتی فاصلۀ انتقادی خود را هم با آنها حفظ میکند.
اما آنچه مرکز توجه اتونومیستهایی همچون: ترونتی، نگری و ویرنو در «قطعهای دربارۀ ماشینها» بوده است، ضابطۀ سومی است که مارکس بین این دو فرآیند انقیاد مطرح میکند: مفهوم «خرد عمومی».
با این حال، آنها مفهومپردازی جدیدی به ماشین میبخشند تا نه تنها تغییرات و توسعۀ پیشین را در طول تاریخ در بر بگیرد، بل همچنین گسستی مفهومی ایجاد کند که همانطور که توضیح خواهیم داد خود نتیجۀ جنبش مه ۶۸ است: «ماشین را میتوان به عنوان نظامی از گسستها یا شکستها» تعریف کرد.
به همین دلیل، آنها در ادامه با افزودن این نکته تعریف خود را واضحتر میکنند: یک ماشین «به سیلان مادی پیوستهای مربوط است که آن را قطع میکند.
به همین خاطر است که کارگران غیرمادی در ارتباط دائمی با یکدیگر هستند و سازماندهی این نوع از کار نیازمند شبکههای افقی برای دسترسی به سیلان اطلاعات است و نه دیگر سلسله مراتبهای عمودی فوردیستی.
این چنین است که سرهمبندیهای ماشینی کاپیتالیسم از مرزهای سنتی کار و زندگی قلمروزدایی میکند تا قلمروی بزرگتری برای ارزشافزایی فراهم بیند.
Minneapolis, London: University of Minnesota Press, ٢٠٠٥.
org/library/abbie-hoffman-museum-of-the-streets (Zugriff am ١٢.
Minneapolis, London: University of Minnesota Press, 2005.