چکیده:
قانون حمایت از مصرفکنندگان خودرو مصوب ١٣٨٦/٣/٢٣سعی کرده است تا نظام حمایتی خاصی را برای مصرفکنندگان خودرو برقرار کند. در این مقاله ابعاد مختلف این قانون از جمله مبانی و قلمرو مسوولیت مدنی عرضه کنندگان خودرو، مفهوم، ماهیت و مصادیق عیب خودرو، خسارات مادی و معنوی قابل جبران، اطلاعات و تبلیغات، فراخوان، دادرسی و برخی نکات دیگر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که قانون مذکوردر برآورده ساختن اهداف و انتظارات موجود توفیق کامل را نداشته است و حمایت های صورت گرفته از مصرفکنندة خودرو در آن اندک و محدود به موارد خاص، از جمله حمایت در مدت ضمانت است و بسیاری از مسائل مهم دیگر مغفول مانده است
خلاصه ماشینی:
مادة ٣ قانون اخیر در این باره مقرر میدارد: « عرضه کننده در طول مدت ضمانتمکلف به رفع هر نوع نقص یا عیب (ناشی از طراحی، مونتاژ، تولید، یا حمل )است که در خودرو وجود داشته یا در نتیجۀ استفاده معمول از خودرو، بروز نموده و با مفاد ضمانتنامه و مشخصات اعلامی به مصرفکننده مغایر بوده یا مانع استفادة مطلوب از خودرو یا نافی ایمنی آن باشد یا موجب کاهش ارزش معاملاتی خودرو شود.
3. Products Liability Consumer Product Safety Act/duty to report risk, Willamette University College of Law, Willamette Law Online, Ninth Circuit Court of Appeals, Decisions issued 2004, 17th summarized case, available at: http://www.
در قانون حمایت از مصرفکنندگان خودرو، تنها به مسؤولیت عرضه کننده در مدت ضمانت اشاره شده است ، اما در این زمینه که آیا مصرفکننده میتواند برای جبران خسارت خود به هر یک از افراد درگیر در زنجیرة تولید و توزیع خودرو از جمله سازندة قطعۀ معیوب، واسطۀ فروش، نمایندگی فروش و سازندة خودرو مراجعه کند ساکت است .
در قانون حمایت از مصرفکنندگان خودرو، تنها به مسؤولیت عرضه کننده در مدت ضمانت اشاره شده است ، اما در این زمینه که آیا مصرفکننده میتواند برای جبران خسارت خود به هر یک از افراد درگیر در زنجیرة تولید و توزیع خودرو از جمله سازندة قطعۀ معیوب، واسطۀ فروش، نمایندگی فروش و سازندة خودرو مراجعه کند ساکت است .