چکیده:
سابقه و هدف: ابتلا به بروسلوز حاد در میان اعضای خانواده بیماران مبتلا به بروسلوز گزارش شده است. این مطالعه به منظور بررسی اعضای خانواده و اطرافیان بیماران مبتلا به بروسلوز حاد به روش بیماریابی، و شناخت موارد جدید و ناشناخته بیماری در آنها انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی، با تکنیک مصاحبه- مشاهده ای و بر روی اطرافیان و اعضای خانواده بیماران مبتلا به بروسلوز حاد در استان های تهران و لرستان در سال های 1385 الی 1387 انجام پذیرفت. از بیماران و اطرافیان وی، 5 میلی لیتر خون وریدی اخذ و نمونه ها با استفاده از کیت های الایزا (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay; ELISA) از نظر بروسلا بررسی شدند یافته ها: 36 بیمار مبتلا به بروسلوز با میانگین تعداد اطرافیان در تماس 2±4 و 117 نفر از اطرافیان آنان (59 مرد و 58 زن) بررسی شدند. تیترهای مثبت آنتی بادی های سرمی IgM، IgG و IgA، به ترتیب در 7 (6%)، 25 (5/21%) و 31 (5/26%) نفر از اطرافیان بیماران به دست آمد. میزان شیوع مثبت بودن حضور آنتی بادی در سرم اطرافیان بیماران، 2/34% (40نفر) بود. 38 نفر از اطرافیان (5/32%)، علایم بالینی مختلفی نشان دادند. در بین 40 نفر از اطرافیان با سرم مثبت، 14 نفر ( 35%) شکالیت بالینی داشته ولی در مقابل از بین 77 نفر از اطرافیان سرم منفی، 24 نفر (31%) شکایت بالینی داشتند. رابطه معنی دار آماری بین مثبت بودن حضور آنتی بادی در سرم افراد فوق با شکایت بالینی وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای سرولوژی مثبت و افراد علامت دار در میان اطرافیان بیماران مبتلا به بروسلوز در این مطالعه، به نظر می رسد اعضای خانواده بیماران مبتلا به بروسلوز، تنها گروه پرخطر نبوده و بیماریابی در سایر اطرافیان بیماران منجمله همکاران آنان نیز ضروری است.
Background and Aim: Acute brucellosis among household members of Brucella patients has been reported. The aim of this study was to determine the effectiveness of active serological screening in detecting additional unrecognized cases among people who were in contact with patients suffering from acute brucellosis. Materials and Methods: This descriptive study was conducted among people who were in contact with Brucella patients (contact cases) in two provinces (Tehran and Lorestan) of Iran، between years 2005 to 2007. Five mL of venous blood samples were taken from Brucella patients (index cases) and contact cases and evaluated by using Brucella ELISA IgM، IgG، IgA assay kits. Results: 36 Index cases with the mean number of contact cases (4.5±2.5) with 117 contact cases [59 (50.5%) men، 58 (49.5%) women] were screened. Positive IgM، IgA، IgG ELISA titers were detected in 7 (6%)، 25 (21.5%)، 31 (26.5%) of contact cases، respectively. The seroprevalence rate was detected in 40 (34.2%) among contact cases. 38 (32.5%) of contact cases manifested various symptoms. Among 40 contact cases with positive seroprevalence، 14 (35%) cases had complaint، but among 77 contact cases with negative seroprevalence، 24 (31%) cases had complaint. There was not a significant correlation between positive seroprevalence with clinical complaint. Conclusion: The high seroprevalence rate (34.2%) and symptomatic individuals among contact cases (35%) in this study showed that the household members are not the single most important identifiable risk group and screening of other contact cases is necessary. Screening all contact cases provides an effective means for their early diagnosis.