چکیده:
سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری از باکتری های مهم بیماریزا و یکی از عوامل ایجاد سرطان معده در دنیا محسوب می شود. بیماریزایی این باکتری را به طور عمده به جزایر پاتوژنیک موجود در ژن های این باکتری نسبت می دهند که شناخته شده ترین ژن ها در این جزایر، ژن های cagA و cagE می باشند. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط این جزایر پاتوژنیک با علائم کلینیکی در میان بیماران ایرانی بوده است.
مواد و روشها: شناسایی هلیکوباکتر پیلوری توسط کشت و ژن glmM صورت گرفت. تکثیر توالی DNA برای دو ژن cagA وcagE به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) انجام شد.
یافته ها: از مجموع 311 بیمار مراجعه کننده به بخشهای گوارش، 231 بیمار هلیکوباکتر پیلوری مثبت گزارش شدند که از این تعداد 154 (7/66%) مورد با cagA و 90 (39%) مورد با ژن cagE همراه بود. ارتباط معنی داری میان ژن های cagA و cagE و تظاهرات بالینی بیماران از جمله گاستریت، زخم معده و سرطان معده به دست نیامد.
نتیجه گیری: ارتباط معنی داری میان ژن های cagA و cagE و تظاهرات بالینی بیماران به دست نیامد و این ژن ها به عنوان فاکتورهایی به منظور افتراق منشاء بیماریها تشخیص داده نشدند؛ این نتایج با نتایج مطالعات قبلی انجام شده در کشور تطابق داشت. همچنین برخلاف برخی مطالعات ژن cagA نسبت به ژن cagE به عنوان مارکر بهتری برای cagPAI تشخیص داده شد.
Background and Aim: Helicobacter pylori (H. pylori) is an important pathogen and carcinogen. Generally، pathogenicity of H. pylori is related to cag Patogenicity Island. The famous genes in this region are cagA and cagE. The aim of this study was to evaluate the relation between cagE or cagA and clinical features of Iranian patients.
Materials and Methods: The H. pylori was cultured and detected by glmM gene. Polymerase chain reaction was performed to detect cagA and cagE.
Results: Among 311 studied patients، 231 were reported as H. pylori positive including 154 (%66.7) patients with cagA and 90 (%39) patients with cagE. There was no significant relation between clinical outcomes (including gastritis، peptic ulcer and gastric cancer) and cagE or cagA.
Conclusion: CagA and cagE were not found as suitable markers for diagnosis of gastric disorders. The mentioned result was similar to pervious researches in Iran. In addition، cagA was found to be a better marker compared to cagE.