چکیده:
منسوجات تاریخی از آثار صنعتی و هنری مهمی هستند که با مطالعه آنها می توان بسیاری از ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عصر تولیدشان را به طور مستند بررسی کرد. در این مقاله، یک نمونه از پارچه های موزه ای ایران که در موزه مقدم دانشگاه تهران نگهداری می-شود با روش های مختلفی که مکمل یکدیگرند یعنی آزمایش های علمی، بررسی تطبیقی نقش مایه آن با دیگر آثار فرهنگی و تاریخی دوره اسلامی مانند پارچه، سفال و چوب و نیز مطالعه متون مرتبط بررسی شده است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه و بررسی نقش مایه ، تکنیک بافت و شناسایی نوع رنگینه های به کار رفته در الیاف با استفاده از روش-های آزمایشگاهی (طیف سنجی انعکاسی مادون قرمز FTIR) و نیز تاریخ-گذاری آن است.
نتایج این تحقیق مبین آن است که الیاف پارچه مذکور «ابریشم» است و با تکنیک «کج راه» یا «اریب راه»، احتمالا در قرن ششم هجری قمری (دوره سلجوقی)، بافته شده است.
این پارچه جزء معدود پارچه های شناخته شده ایرانی است که پود آن از چپ به راست (s) تابیده شده است. توضیح آن که برخی از محققان پارچه-های بافته شده به این شیوه را مخصوص مصر می دانند. ازاین رو و باتوجه-به فقدان پارچه های ایرانی منسوب به این دوره که هویتی قطعی داشته باشند، مطالعه تطبیقی پارچه حاضر ضروری می نماید.
In this essay، authors have analyzed a textile sample kept in Moghaddam Museum of University of Tehran. The main purpose of this study is to analyze the motifs and weaving techniques as well as identifying the fibers by SEM and the pigment types by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). Electronic microscope observations (SEM) show that the fabrics are silk and the weaving technique is Twill. The piece has Kufic inscriptions which can be dated back to Seljuq era، around 6 HA (12thcentury A.D.).
It is among the rarely known Iranian textiles with (S) spin. Some experts believe that the textiles woven with (S) spin belong to Egypt. However، with regard to the lack of Iranian textile samples belonging recognizably to this era، a detailed study on such a valuable sample is evidently necessary.