چکیده:
امروزه درجه توسعه یافتگی یک کشور رابطه مستقیمی با حجم روابط تجاری بین المللی آن کشور دارد. با به کارگیری استراتژی توسعه صادرات، کشورها می توانند به رشد تولید ملی و در نتیجه افزایش اشتغال دست یابند. توسعه صادرات غیر نفتی در اقتصاد ایران در زمینۀ اهداف مذکور و همچنین جهت حل مسائل ناشی از وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی، بویژه در برهه کنونی حائز اهمیت می باشد. توسعه سرمایه گذاری و رونق صادرات غیرنفتی عامل مؤثری در تحقق اهداف تولید ملی است. در همین رهگذر نقش علم و دانش در اقتصاد به دلیل ایجاد تخصص و بهبود بهره وری عوامل تولید از گذشته مورد توجه قرار گرفته است. لذا در این مطالعه نیز با استفاده از داده های سری زمانی و مدل خود توضیح برداری (VAR) به بررسی آثار بهره وری عوامل تولید، فناوری اطلاعات و ارتباطات و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر توسعه صادرات غیرنفتی کشور در طی سالهای 1387-1350پرداخته شده است. نتایج حاصل از بررسی، تأثیرپذیری صادرات غیر نفتی از عوامل مذکور را مورد تأیید می کند و ضرورت توجه به این عوامل را در رابطه با سیاستهای تجاری روشن می سازد.
خلاصه ماشینی:
"اثر منفی R&L بر بهره وری کل عوامل که نشان دهنده رابطه عکس بین سطح پیشرفت بهره وری و R&L است، کمک می کند تا کم بودن حق -Liu, and Shu,(2003) - Lall (2004) - Pessoa, (2005) -Total Factor Productivity -Organisation for Economic Cooperation and Development - Royalties and Licence Fees امتیاز در کشورهای کمتر توسعه یافته را و در نتیجه کم بودن تکنولوژی تولید و صادرات آنها توضیح داده شود.
ابزار و روش الف) تصریح مدل:در این مطالعه با توجه به مبانی نظری و با استفاده از مطالعات تجربی انجام گرفته در کشورهای در حال توسعه و منابع کتابخانه ای، به بررسی آثار سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات و بهره وری کل عوامل -Autoregressive Distributed Lags تولید بر صادرات غیرنفتی ایران در سالهای 1387-1350 پرداخته می شود (تجزیه و تحلیل های اقتصادسنجی با استفاده از نرم افزار Eviews به انجام رسیده است).
به این صورت که بر اساس تصریح مدل، جهت برآورد اقتصاد سنجی، که از روش خود توضیح برداری استفاده شد نتایج برآوردها نشان داد که صادرات غیر نفتی در ایران رابطه مستقیم و معنا داری با سرمایه گذاری مستقیم خارجی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و بهره وری کل عوامل تولید دارد ."