چکیده:
سندرم پیش از قاعدگی مجموعه ای از تغییرات جسمی و روانی می باشد که به صورت دوره ای در مرحله ترشحی سیکل قاعدگی بروز می نماید و می تواند باعث اختلال در روابط خانوادگی و اجتماعی فرد شود. شیوع آن از 40 تا 90 درصد گزارش شده است. نظر به اهمیت و نامشخص بودن سندرم در ایران این تحقیق به روش توصیفی بر روی 500 زن 45 –15 ساله شهر تهران در تابستان 1374 انجام گرفت. نتیجه تحقیق نشان داد که شیوع سندرم 62.4 درصد می باشد. سندرم در 64 درصد موارد خفیف، 33 درصد متوسط و 3 درصد شدید بود. شایعترین علائم جسمی، کمر درد (65%)، درد و حساسیت پستان (51%) و درد و ناراحتی شکم (42%) و شایعترین علائم غیر جسمی بی حوصلگی (77%)، کاهش انرژی (72%) و عصبانیت و تحریک پذیری (71%) گزارش شد. با توجه به شیوع بالای این سندرم و اثرات قابل توجه به آن در روابط خانوادگی و اجتماعی توصیه می گردد برنامه های آموزشی گسترده برای کاهش این سندرم ارایه شود.
Premenstrual syndrome is a set of psychosomatic changes which appear periodically during the menstrual cycle which can disturb familial and social relationship. Since it’s incidence has been reported to be 40-90% and because of its’ vast social consequences and the lack of sufficient in formation on PMS in Iran, this study has been designed to investigate the problem in 500, 15-45 years old women resident in Tehran during the summer of 1374 (1995). The result of this survey showed that incidence of this syndorme is 62.4% of which 64% of cases were mild, 33% moderate and 3% were severe. The most common symptoms were low back pain (65%) pain and tenderness of breast (51%), abdominal pain and disease (42%) while the most common, psychologic symptoms were: Impatience (77%), energy loss (72%) and nervousness and irritability (71%).