چکیده:
نشان داده شده است فعالیت ورزشی نامتعارف به آسیب میوفیبریلی منجر میشود. در سالهای اخیر، غوطهوری در آب سرد (CWI) پس از جلسات تمرینی سنگین و مسابقات با هدف کاهش کوفتگی رواج یافته است. با وجود این، هیچ منطق علمی محکمی در تأیید اینکه آیا این روش واقعا بازیافت پس از فعالیت ورزشی را تسریع میکند، وجود ندارد. علاوهبر این، سؤال حیاتی این است که آیا ممکن است این روش در سازگاریهای کوتاهمدت ناشی از جلسات ورزشی تداخل ایجادکند. هدف:HSP25 بهعنوان یکی از پروتئینهای استرسی -که نشان داده شده است نقش مهمی در فرایند بازشکلگیری دورۀ بازیافت پس از فعالیت ورزشی آسیبزا دارد- در این تحقیق بررسی شده است. هدف این تحقیق بررسی بیان پروتئین HSP25 پس از بهکارگیری غوطهوری در آب سرد در پی فعالیت ورزشی آسیبزا، در زمانهای مختلف دورۀ بازیافت بود. روش: 96 سرموش صحرایی نر ویستار (با وزن 10±290 گرم و سن 8 تا 9 هفته ) در گروه فعالیت ورزشی (Ex) و گروه غوطهوری در آب سرد پس از فعالیت ورزشی (Ex+CWI) قرار داده شدند. هر گروه به شش زیرگروه در زمانهای مختلف قبل و پس از فعالیت ورزشی (قبل، 5/0، و 24، 48، 72، و 168 ساعت پس از فعالیت ورزشی) تقسیم شد. پروتکل فعالیت ورزشی شامل 45 دقیقه دویدن سراشیبی روی نوارگردان ( سرعت 20 متر بر دقیقه، شیب منفی 17 درجه) و پروتکل غوطهوری در آب سرد شامل 10 دقیقه غوطهوری در آب 10 درجۀ سانتیگراد بود. پروتئین HSP25 عضلۀ اسکلتی نعلی با روش ELISA، در زمانهای مورد نظر سنجیده شد. آزمون آماری درونگروهی تحلیل واریانس بود. از آزمون تی مستقل نیز برای مقایسۀ بین گروهها در زمانهای مختلف استفاده شد. سطح معناداری آزمون 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: مشاهده شد پروتئین HSP25 عضله در تمام زمانهای مختلف مورد سنجش پس از فعالیت ورزشی- بهغیر از زمان 168 ساعت -درحد معناداری افزایش داشت (P
خلاصه ماشینی:
هدف : HSP٢٥ به عنوان یکی از پروتئین های استرسی -که نشان داده شده است نقش مهمی در فرایند بازشکل گیری دورة بازیافت پس از فعالیت ورزشی آسیب زا دارد- در این تحقیق بررسی شده است .
هدف این تحقیق بررسی بیان پروتئین HSP٢٥ پس از به کارگیری غوطه وری در آب سرد در پی فعالیت ورزشی آسیب زا، در زمان های مختلف دورة بازیافت بود.
این یافته ها غیرمستقیم نشان می دهند به کارگیری غوطه وری در آب سرد پس از فعالیت ورزشی می تواند میزان پاسخ عضلة اسکلتی به آسیب ناشی از فعالیت ورزشی را افزایش دهد و دوره های بازیافت را به تعویق اندازد.
ازاین رو، در این پژوهش تغییرات HSP٢٥ عضلة اسکلتی پس از یک وهله فعالیت ورزشی آسیب زا در مراحل زمانی دورة بازیافت (قبل از فعالیت ورزشی ، ٠/٥، ٢٤، ٤٨، و ٧٢ ساعت ، و ٧ روز پس از فعالیت ورزشی ) بررسی و با پاسخ های دورة بازیافت پس از غوطه وری در یخ مقایسه شده است .
نتایج نشان می دهند علاوه بر اینکه میزان فعالیت CK در اثر پروتکل فعالیت ورزشی در این پژوهش افزایش یافته ، غوطه وری در آب سرد نیز در فعالیت CK تام سرم تغییر ایجاد کرده است و بین دو گروه در وهلة زمانی ٤٨ ساعت (٠٠٣٥=P) و ١٦٨ ساعت (٠٠٠٩=P) تفاوت معناداری وجود دارد.
(2006), Time course and differential responses of the major heat shock protein families in human skeletal muscle following acute nondamaging treadmill exercise, J Appl Physiol.