چکیده:
سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) یکی از بهترین روش های مطرح در زمینه ی تامین مالی پروژه های سرمایه گذاری است . به کارگیری این نوع سرمایه گذاری به جز تامین مالی ، اهداف دیگری چون ارتقاء فن آوری ، توسعه ی مهارت و مدیریت برای ارتقاء کیفی نیروی کار داخلی ، توسعه ی بازارهای صادراتی ، افزایش استاندارد تولید داخلی ، افزایش رشد اقتصاد و بهبود رفاه مردم ، و نیز حرکت به سوی اقتصاد بازار را دنبال می - کند. هدف اصلی این تحقیق ، بررسی رابطه بین نااطمینانی نرخ ارز واقعی و سرمایه - گذاری مستقیم خارجی (FDI) در ایران طی دوره ی زمانی ٨٦-١٣٦٠ است . در این ارتباط ، ابتدا شاخص نا اطمینانی نرخ ارز ناشی از نوسان پذیری نرخ ارز واقعی را از طریق الگوی واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیون تعمیم یافته (GARCH) محاسبه گردید و به عنوان متغیر جایگزین نا اطمینانی نرخ ارز واقعی در نظر گرفته شد. آنگاه برای به دست آوردن رابطه بین نا اطمینانی نرخ ارز واقعی و FDI از روش خود بازگشتی با وقفه - های توزیعی (ARDL) با معیار تعیین شوارتز- بیزین استفاده شده است . بر اساس برخی از نتایج این مطالعه نوسانات نرخ ارز بر FDI بی تاثیر بوده است . همچنین FDI با تورم ، نرخ ارز با وقفه و موجودی سرمایه با وقفه رابطه ی معکوس و با شاخص حکمرانی خوب و نیروی انسانی رابطه ی مستقیم داشته است . همچنین وجود رابطه ی تعادلی بلند مدت برای FDI تایید شده است .
Foreign direct investment (FDI) is one of the best methods for financing the investment projects. In addition this type of investment is used for other goals، like: technology promotion، development skills and management for enhancing the quality of domestic labor، export market development، increasing domestic production standards، increasing economic growth and improving the welfare of the people and also for moving toward a market economy. The main purpose of this paper is to investigate relationship between uncertainty of real exchange rate and foreign direct investment (FDI) in Iran during the period 1979-2008. To this end، first the index of uncertainty of exchange rate due to real exchange rate fluctuations was estimated using the generalized auto regressive conditional heteroskedasticity (GARCH) model and considered as an proxy variable for uncertainty of real exchange rate. Then the relationship between uncertainty of real exchange rate and FDI was estimated using the auto-regressive distributed lag (ARDL) with Schwartz-Bayesian criterion. The results showed that fluctuations of exchange rates has no effect on FDI. FDI has an inverse relation with inflation، lagged exchange rate and lagged capital stocks and has a direct relation with the index of good governance and human resources. The long run relation for FDI has been confirmed by the results.
خلاصه ماشینی:
"برخی از نتایج تخمین متغیرهای ساختاری و بیرونی نشان داد که اندازه ی بازار، سرمایه ی انسانی ، زیر ساخت های اقتصادی و باز بودن اقتصاد اثر مثبت بر ورود FDI دارند، ولی هزینه های نیروی کار، تورم و نرخ ارز واقعی تأثیری منفی بر جذب FDI دارند (هژبر کیانی و سبزی ، ١٣٨٤).
نتایج مطالعات انجام شده در داخل ، با وجود پراکندگی زمینه های مطالعه ، اغلب نزدیک به هم بوده است و عواملی نظیر تولید ناخالص داخلی ، امنیت اقتصادی و اجتماعی ، دستمزد، نقص قوانین و مقررات ، نرخ ارز، مالیات ، تورم ، موجودی سرمایه ، فقدان زیربناهای اقتصادی از جمله عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری خارجی در ایران معرفی می شوند.
مدل نهایی برای نشان دادن عوامل مؤثر بر FDI به صورت زیر است : FDIt =ö[GDP,K,TRF,TAX,INF,RER,HC,GI,H2 ] (27) در رابطه ی فوق ، FDI نشانگر سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، GDP تولید ناخالص داخلی به قیمت ثابت ، K موجودی سرمایه ی داخلی ، TRF تعرفه ، TAX مالیات بر شرکت ها، INF نرخ تورم ، RER نرخ ارز واقعی ، HC سرمایه ی انسانی ،GI شاخص حکمرانی خوب و H٢ نوسانات نرخ ارز است .
از سویی دیگر، تهیه ی آن دسته از عوامل تولید غیر محرک که باید از کشور میزبان خریداری شود، برای شرکت های خارجی گرانتر از قبل خواهد شد و این امر منجر به افزایش قیمت تمام شده کالا خواهد شد (احمدی و رحمانی ، ١٣٨٨) که در ایران اثر درآمدی غالب است و کاهش نرخ ارز باعث افزایش FDI می شود."