چکیده:
اندیشههای پسانوگرا در تمامی علوم انسانی ریشه دوانده است؛ باوجود این، بنیان این سیاق فکری از فلسفة زبان آغاز شده است، آن هنگام که سخن ازقضاوت پیرامون معنا و دلالت به میان میآید و منتقد در مقام قاضیبر کرسی رأی تکیه زده است. این نوشته، سعی دارد در شش زمینه، قضاوتهای پسانوگرا پیرامونزبان و ادبیات را به نقد بنشیند و در کنار نقاط قوتاحتمالی برخی از آنان، سایههای تردید را بر راستی و درستی بخشهایی دیگر بیفکنیم.روش ما در این نقد، نگاهی اسلامی است؛ یافتههای ما مؤید آن است که با وجود نگاهمشترک به مفاهیمی چون تعلیق و چندمعنایی در تفسیر یک متن میان دو سویبحث، برخلاف تأکید بر عدم و غیاب در نگاه پسانوگرا، در هرمنوتیک اسلامی آن مضامینبر حضور و هستی استوارند.
خلاصه ماشینی:
اما شاید ارتباط میان ادبیات و حقوق برای کسانی که کمتر در معرض متون ادبی بودهانـد، تعجب برانگیز باشد؛ اگر تنها بـه یکـی از دلایـل وجـود ایـن ارتبـاط بخـواهیم اشـاره نمـاییم ، صاحب نظران مطالعات فرهنگی ، نظیر کاترین بلسی Catherine Belsey علت را این طور بیـان می دارند: انسان موجودی فرهنگی است ، یعنی یکی از تفاوتهایش با دیگر موجـودات، زی او در فرهنگ می باشد؛ از آنجا که ادبیات شاخص ترین بروز فرهنگی و قانون نماد نظم و نظـام در جامعه ، جلوگیری کننده از هرج و مرج و پدیدآورندة فرهنگ اجتمـاعی اسـت ، حقـوق جزئـی ناگسستنی از ادبیاتی می شود که بازتابندة فرهنگ یک کشور می باشد (٣٠).
کتـاب کـستاس دوزینـاس Costas Douzinas و رانـی وارینگتـون Ronnie Warrington تحت عنوان قضاوت ناکام مانـد: اخـلاق و زیباشناسـی در حقـوق: نظریـه پـسانوگرا Justice Miscarried: Ethics and Aesthetics in Law: Postmodern Theory (١٩٩٤) بـا نقـد چنـد نوشتة ادبی بر این نکته پای می فشرد که در حال حاضر عدالت از میان رفته است .
کتاب حقوق و ذهن پسانوگرا: مقالاتی دربارة روانکاوی و حقوقشناسی :Law and the Postmodern Mind Essays on Psychoanalysis and Jurisprudence (١٩٩٧) بــه قلــم پیتــر گــودریچ Peter Goodrich و دیوید گری کارلسون David Gray Carlson نیز اگرچه در بخـش هـایی از کتـاب به حقوق و فلسفه محـض مـی پـردازد، امـا در مقـالاتی بـر روی ژاک لاکـان Jacques Lacan، ساختارشکنی نگاه کانت ، هویت و شخصیت ، و مکمل supplement رنگ و بوی نظریـة ادبـی به خود می گیرد.