چکیده:
این تحقیق با هدف شناخت رابطه سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی در بین کارکنان شاغل در سازمان بهزیستی کرمانشاه انجام گرفته است . این مطالعه با روش پیمایشی انجام گرفته است . جامعه مورد مطالعه کلیه کارکنان شاغل در واحدهای بهزیستی کرمانشاه به تعداد ٣٧٠ نفر می باشد . پس از بررسی اعتبار و روایی پرسشنامه ، اطلاعات و داده ها جمع آوری و با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد که در بین متغیرهای زمینه ای تنها تحصیلات رابطه معناداری با رضایت شغلی دارد ودر سایر متغیرها شامل سن ، جنس ، تاهل و درآمد رابطه معناداری مشاهده نشد. بر اساس نتایج به دست آمده کلیه متغیرهای مستقل شامل سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، اعتماد بین فردی ، اعتماد تعمیم یافته ، اعتماد به نهادها، مشارکت رسمی، مشارکت غیر رسمی و مشارکت مدنی رابطه مستقیم و معناداری با متغیر وابسته (رضایت شغلی )دارند.
خلاصه ماشینی:
بر اساس نتایج به دست آمده کلیه متغیرهای مستقل شامل سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، اعتماد بین فردی ، اعتماد تعمیم یافته ، اعتماد به نهادها، مشارکت رسمی، مشارکت غیر رسمی و مشارکت مدنی رابطه مستقیم و معناداری با متغیر وابسته (رضایت شغلی )دارند.
حال با توجه به نتایج پیمایش ملی ارزش ها و نگرش های ایرانیان (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ،١٣٨٢) در کشور که حکایت از پایین بودن سرمایه اجتماعی دارد و باتکیه به نتایج تحقیقات پیشین مبنی بر تأثیر میزان سرمایه اجتماعی بر افزایش و یا کاهش رضایت شغلی،محقق دراین تحقیق به مطالعه رابطه سرمایه اجتماعی با تأکید بر مولفه های اعتماد و مشارکت با متغیر رضایت شغلی خواهد پرداخت و در پی پاسخ به این پرسش است که میزان سرمایه اجتماعی در بین کارکنان سازمان بهزیستی مرکز استان کرمانشاه چه رابطه ای با رضایت شغلی آن ها دارد؟ اهداف تحقیق هدف اصلی این پژوهش ، بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی کارکنان بهزیستی شهر کرمانشاه می باشد.
نتایج به دست آمده در این بخش بیانگر این است که متغیر اعتماد بین فردی در جامعه مورد مطالعه در سطح متوسط ومتغیرهای اعتماد اجتماعی، اعتماد تعمیم یافته ، اعتماد به نهادها و رضایت شغلی در سطح متوسط به پایین و متغیرهای مشارکت اجتماعی ، مشارکت رسمی، مشارکت غیر رسمی و مشارکت مدنی در سطح متوسط به بالا قرار گرفته اند.