چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مهارت حل مسئله بر افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان دیرآموز پایه اول دبستان انجام شد. مطالعه از نوع طرح های تک آزمودنی است که به صورت پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری بر روی پنج دانش آموز پسر پایه اول انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (فرم والدین و معلم) استفاده شد که مادران و معلم، طی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و 40 روز بعد از آموزش به عنوان پیگیری پاسخ دادند. همچنین، چهار رفتار مشکل ساز پرخاشگری، زورگویی و تهدید، شکایت کردن، بحث و مجادله در کلاس مشاهده شد. ابتدا طی 10 جلسه، وقوع رفتارهای هدف، مشاهده و ثبت شد (خط پایه). سپس طی 30 جلسه 50 دقیقه ای، سه جلسه در هر هفته، برنامه حل مسئله (شور، 2000) به صورت گروهی آموزش داده شد. اطلاعات مرحله پیگیری در طی 10 جلسه بعد از پایان برنامه مداخله جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که برنامه مداخله در افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری، از نظر درجه بندی مادران و معلم موثر بوده و تفاوت میانگین ها به لحاظ آماری معنادار است. همچنین نتایج مربوط به مشاهده رفتارهای مشکل ساز نیز نشان داد که تفاوت میانگین ها در سه مرحله مشاهده معنادار است و آموزش به کاهش این رفتارها منجر شده است.
خلاصه ماشینی:
Gragoudas & Shogren حل مسئله در بهبود و افـزایش مهـارتهـای خـودگردانی و چگـونگی خـود تنظیمـی ١رفتـار دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است (مکگلاشینگ -جانسون ٢و همکاران، ٢٠٠٣؛ آگران وهمکاران، ٢٠٠٢؛پالمر٣و همکاران، ٢٠٠٤).
Walthall, Konold & Pianta با توجه به اینکه اغلب دانش آموزان دارای ناتوانی خفیف (از جمله نـاتوانی هـای هوشـی ، یادگیری و رفتاری ) آمـوزش مشخصـی درزمینـة حـل مسـئله دریافـت نمـی کننـد (آگـران و همکاران، ٢٠٠٢؛ گلاگو، مستروپایری و اسکراگس ، ٢٠٠٩؛ پالمر و وهمایر، ٢٠٠٣)، لازم است که معلمان به اهمیت این مهارتهـا آگـاه شـده و بـه گونـه ای آمـوزش را در جهـت نیازهـای دانش آموزان دارای ناتوانی هدایت کنند (فیدلر و دانکر، ٢٠٠٧؛ وهمایر و همکاران، ٢٠٠٦).
براساس آزمون مجذور اتا، قدرت آزمون برای هر دو زیر مقیاس ١٠٠% است کـه نشان از شدت تأثیر آموزش حل مسئله بر افزایش این مهارتهای اجتماعی و کاهش مشکلات 1.
<رجوع شود به تصویر صفحه> بحث ونتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله برمهـارتهـای اجتمـاعی و مشکلات رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی پایة اول دبستان انجام شد.
Promoting social competence in preschool children: Evaluation of a social problem solving training program as a universal measure for preventing antisocial behavior.
Journal of Intellectual &amp; Developmental Disability, 22(1), 49-61.
A cognitive-behavioral approach to teaching social problem solving to elementary-age children with mental disabilities.
Evaluation of &quot;I Can Problem Solve&quot; training to improve social skills in 1st and 2nd year elementary school children.