چکیده:
هدف از این تحقیق مطالعۀ ابعاد عینی امنیت و نقش سازمانهای ورزشی در تأمین و توسعۀ آن از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی–پیمایشی بود. جامعۀ آماری تحقیق گردشگران ورزشی خارجی شرکتکننده در رویداد ورزشی بینالمللی دهۀ فجر (394 نفر) بودند. روش نمونهگیری تمامشمار بود. در این تحقیق از پرسشنامۀ محققساخته استفاده شد. پایایی پرسشنامه 83/0= α بهدست آمد. سطح معناداری (001/0P=) بهدستآمده از آزمون دوجملهای در بخشهای آموزش مدیریت بحران، تسلط مسئولان حفظ امنیت به زبانهای بینالمللی، و شایستگی مسئولان در مدیریت بحران نشان داد که از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی عملکرد مدیران ورزش در این بخش در سطح نامطلوب است. اما سطح معناداری و نسبت بهدستآمده از این آزمون نشان داد در بخشهای وجود فرهنگ توسعۀ امنیت در میان مردم (074/0P=)، دادن آزادی به گردشگران ورزشی در حریم شخصی خود (575/0P=)، استفاده از داوطلبان برای بهبود امنیت گردشگران ورزشی (721/0P=)، مهماننوازی و برخورد خوب مسئولان و مردم (074/0P=) و آشنا کردن گردشگران ورزشی با فرهنگ ایرانیان (074/0P=)، مدیران ورزش و دستاندرکاران توسعۀ گردشگری عملکرد مطلوبی داشتهاند.
The aim of the present research was to study the objective dimensions of security and the role of sport organizations in providing and developing security from the viewpoint of foreign sport tourists. The research was a descriptive survey. The statistical population (equal to the sample) consisted of foreign sport tourists participating in Fajr international sport event (n=394). A researcher-made questionnaire was used to collect the data. The reliability of the questionnaire was (α=0. 83). Binomial test (P=0. 001) in education of crisis management، fluency of event authorities in international languages and their competence in crisis management showed that sport authorities did not perform ideally form foreign sport tourists'' viewpoint. But the significance level and the ratio in binomial test showed that sport managers and tourism authorities performed ideally in these four parts: the public culture of security development (P=0. 074)، providing sport tourists with personal freedom (P=0. 575)، employing volunteers to develop security of sport tourists (P=0. 721)، hospitality and the public and authorities'' appropriate behavior towards sport tourists (P=0. 074) and familiarization of sport tourists with Iranian culture (P=0. 074).
خلاصه ماشینی:
آمار توصیفی مربوط به عوامل مخل امنیت از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی قبل از حضور در ایران عامل مخل امنیت فراوانی درصد عدم احساس ناامنی 172 44/8 احساس ناامنی در حریم شخصی 100 26 پرخاشگری اجتماعی 76 19/8 سرقت 70 18/2 ناامنی روانی 62 16/1 تروریسم 56 14/6 خشونت و زد و خورد 46 12 سرقت مسلحانه 34 8/9 قتل 22 5/8 تجاوز به عنف 14 3/6 سایر موارد 6 1/6 همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ٥٤/٢ درصد از گردشگران ورزشی در طول مدت حضور در رویداد در ایران عاملی را که موجب احساس ناامنی در میان آنان شود، مشاهده نکردند.
اما سطح معناداری و نسبت به دست آمده از آزمون دوجمله ای در بخش های دیگر به ترتیب وجود فرهنگ توسعة امنیت در میان مردم ٠/٥٥ به ٠٤٥(٠٠٧٤=P)، دادن آزادی به گردشگران ورزشی در حریم شخصی خود ٠/٤٨ به ٠٥٢(٠٥٧٥=P)، استفاده از داوطلبان برای بهبود امنیت گردشگران ورزشی ٠/٤٩ به ٠٥١(٠٧٢١=P)، مهمان نوازی و برخورد خوب مسئولان و مردم ٠/٥٥ به ٠/٤٥ (٠/٠٧٤= P) و آشنا کردن گردشگران ورزشی با فرهنگ ایرانیان ٠/٤٥ به ٠٥٥(٠٠٧٤=P)، نشان داد که از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی ، نامطلوب بودن عملکرد مدیران ورزش و دست اندرکاران توسعة گردشگری در بخش های مذکور معنادار نبوده است و به عبارت دیگر عملکرد مطلوبی داشته اند (جدول های ٣ و ٤).
سطح معناداری (٠٠٠١=P) و نسبت به دست آمده از آزمون دوجمله ای در بخش های آموزش مدیریت بحران برای گردشگران ورزشی ، تسلط مسئولان حفظ امنیت به زبان های بین المللی ، و شایستگی مسئولان در مدیریت بحران نشان داد که از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی به طور معناداری عملکرد مدیران ورزش در این بخش در سطح نامطلوب بوده است .