چکیده:
یکی از شاخصههای مهم تمدن اسلامی، اسلامی بودن سبک زندگی است که نظارت اجتماعی میتواند به تحقق آن کمک کند. نظارت اجتماعی که در فقه اسلامی با عنوان امر به معروف و نهی از منکر شناخته میشود بهعنوان ضامن بقای اسلام و واجبی که به سبب آن، اجرای همه واجبات صورت میپذیرد، معرفی شده است. این مقاله با رویکرد کاربردی میکوشد رابطهای منطقی بین نظارت اجتماعی و ظهور، استمرار و انحطاط تمدن برقرار کند و با اثبات اهمیت و نقش تعیین کنندة آن در هر یک از این حوزههای سهگانه، شواهد قرآنی و روایی دلالت کننده بر این موضوع را ارائه کند.
خلاصه ماشینی:
نظارت اجتمـاعی کـه در فقـه اسلامی با عنوان امر به معروف و نهی از منکر شناخته میشود بـه عنـوان ضـامن بقای اسلام و واجبی که به سبب آن ، اجرای همه واجبـات صـورت مـیپـذیرد، معرفی شده است .
بااین حال در سال های اخیر، برخی از کتاب هـای حـوزه سـبک زندگی اسلامی و نظارت همگانی امر به معروف و نهی از منکر و یا مقاله هـای تخصصـی ، به صورت کلی به این موضوع پرداخته اند.
٢٠ امر بـه معـروف و نهی از منکر که معادل آن در جامعه شناسی می تواند نظارت اجتماعی تعریف شود، در واقع گسترش فراگرد اجتماعی شدن است که با استفاده از روش هایی، افراد یاد می گیرند خود را با ارزش ها و باورهای پذیرفته شده جامعه ای خاص ، هماهنگ سازند و اگر این سازوکار بـه درستی عمل کند، افراد با تأثیر و تأثر بر یکدیگر می توانند به یک تعـدیل و تـوازن دسـت 21 یابند.
با توجه به معنایی که از تمدن ارائه شد، ترک دو فریضه امر به معروف و نهی از منکـر در حوزه فردی سبب بی توجهی افراد به یکدیگر میشود و در نتیجـه تمـدن اسـلامی بـه انحطاط نزدیک می گردد.
امر به معروف و نهی از منکر کـه معـادل آن در جامعـه شناسـی ، نظـارت اجتمـاعی تعریف میشود، گسترش فراگرد اجتماعی شدن است که افراد با استفاده از روش هایی یـاد می گیرند، خود را با باورها و ارزش های پذیرفته شده جامعه ای خاص تطبیق دهند.