چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان کارایی هریک از سیستمهای حسی بینایی، دهلیزی و حس پیکری در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به این منظور، 30 نفر از نوجوانان 15 تا 20 سالۀ ناشنوای مادرزادی عمیق و شدید در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار ( 17/1 ± 08/18 سال، 82/6 ± 04/173 سانتیمتر، 47/7 ± 41/59 کیلوگرم) بهصورت نمونهگیری هدفمند بررسی شدند. برای تفکیک سهم هریک از سیستمهای حسی بینایی، دهلیزی و حس پیکری، وضعیت کنترل پاسچر نمونهها با دستگاه تعادلسنج بایودکس در چهار حالت حسی مختلف اندازهگیری و کارایی هریک از سیستمهای حسی بهوسیلۀ فرمول ناشنر محاسبه شد. اطلاعات خام بهدستآمده با استفاده از نرمافزار SPSS18 و بهرهگیری از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل (05/0α≤) تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد میزان کارایی همۀ سیستمهای حسی درگیر در کنترل پاسچر گروه ناشنوای ورزشکار بهطور معناداری بهتر از ناشنوایان غیرورزشکار است و کاراترین سیستم حسی درگیر در کنترل پاسچر هر دو گروه سیستم حس پیکری است و بعد از آن بهترتیب سیستمهای بینایی و دهلیزی قرار داشتند. احتمالا بهتر بودن وضعیت قدرت اندام تحتانی و نیز کنترل عصبیـعضلانی بهتر در ورزشکاران دلیل وضعیت تعادلی بهتر آنان است. اثر منفی ضعف دادههای دهلیزی در فرایند خیره شدن نیز میتواند در کاهش کارایی سیستم بینایی در کنترل پاسچر ناشنوایان اثرگذار باشد. از نتایج این تحقیق میتوان در طراحی برنامههای توانبخشی ناشنوایان استفاده کرد و نشان میدهد تمرینات عصبیـ عضلانی که حس پیکری را بهبود بخشند، احتمالا اثر بیشتری در بهبود وضعیت تعادلی ناشنوایان خواهند داشت، ازاینرو پیشنهاد میشود اینگونه تمرینات در برنامههای ورزشی و توانبخشی ناشنوایان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
دانشیار، گروه فیزیوتراپی ، دانشکدة علوم توانبخشی ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران، ایران چکیده هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان کارایی هریک از سیستم های حسی بینایی ، دهلیزی و حس پیکری در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار بود.
این نتایج نشان داد بین میزان کارایی همة سیستم های دهلیزی ، حسی پیکری و بینایی در کنترل پاسچر گروه ناشنوای ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد (٠٠٥≥P).
نتایج نشان داد میزان کارایی همة سیستم های حسی درگیر در کنترل پاسچر گروه ناشنوای ورزشکار به طور معناداری بهتر از ناشنوایان غیرورزشکار است .
در این پژوهش تفاوت معناداری بین میزان کارایی سیستم حسی بینایی در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار در حالتی که در داده های سیستم های حس پیکری و دهلیزی تداخل ایجاد شده بود، مشاهده شد (٠٠٠٥=P).
تفاوت معنادار بین میزان کارایی سیستم حس پیکری در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار در حالتی که در داده های سیستم های بینایی و دهلیزی تداخل ایجاد شده بود، مشاهده شد (٠٠٠١=P) که با نتایج زایمزیک (٢٠١٢)، آیدوق (٢٠٠٦)، رئیسی (١٣٨٧)، مرادی (١٣٨٧) و محمدی (١٣٨٧) همسوست (٣٤، ٨).
در این وضعیت ، ناشنوایان ورزشکار به نحو مؤثرتری از سیستم های حسی ـ پیکری ، بینایی و دهلیزی نسبت به گروه ناشنوای غیرورزشکار استفاده می کنند.
"مقایسة تعادل ایستا و تأثیر سیستم های حسی در کنترل آن در کودکان سالم و مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی ".
"ارزیابی عملکرد CNS در کنترل پوسچر حین دستکاری سیستم های دهلیزی و حسی ـ پیکری در ورزشکاران گلبال و مقایسة آن با غیرورزشکاران نابینا وبینا".