خلاصه ماشینی:
"پیشینه تحقیق: اگرچه به لحاظ پیشینه نظری مطالعات انجام شده،نقطه آغاز شاخه تحلیل گفتمان انتقادی را باید در آراء اندیشمندانی همچون میشل فوکو و مارکس جستجو نمود اما این شاخه از مطالعات زبانشناختی از سال 1989 در محتوای کتابهایی با عناوین«زبان و قدرت»از نورمن فرکلاف(1989)،زبان،قدرت و ایدئولوژی روث و داک(1989)و یا در کتاب تئون وندایک پیرامون نژادپرستی در محافل زبانشناسی بطور مجزا مطرح گردید.
فرکلاف(1995،ص 90)بیست مقاله فوق را با این نگرش مقالههای که این مجله(گفتمان و جامعه)همچون پلی است که خلاء و فاصله بین تحلیل پدیدههای اجتماعی خرد و کلان را پر میکند،به عنوان پیکره زبانی تحقیق انتخاب و گردآوری میکند و مورد بررسی قرار میدهد(همان،ص 187).
در رویکرد وندایک تجزیه و تحلیل باید بر شاخصهای زبانشناختی زیر متمرکز شود(مییر،ص 26): -تکیه و آهنگ10-جنبشها و نحلههای معناشناختی-فنون و صناعات و آرایههای ادبی11 -ترتیب سازگانی12-انتخاب عنوان-نوبت سخن گفتن13 -سبک واژگانی-کنشهای سخن(گفتار)14-بازسازیها و اصلاح -پیوستگی15-(سازمان)طرح ذهنی16-تردید و سئوال (1)- agents (2)- time (3)- tense (4)- modality (5)- syntax (6)- naming (7)- nominalization (8)- topicalization (9)- passivization (10)- stress and intonation (11)- rhetorical fiqures (12)- word order (13)- turn-taking (14)- speeck act (15)- coherence (16)- schematic organization وندایک بر این باور است که اغلب شاخصهای فوق نمونههایی از صور(ساختهای صوری)در یک تعامل هستند و از ابزارهایی نیز میباشند که نسبت به کنترل و یا نظارت گوینده حساس هستند اما کمتر بصورت آگاهانه بوسیله گوینده استخدام میشوند،به دیگر سخن،اینگونه ابزارهای کنترل بالقوه در اختیار گویندگان و نویسندگان قرار دارند."