چکیده:
تحقیقات نشان میدهد که کودکان ناشنوایی که از حلزون شنوایی بهره میبرند در مقایسه با کودکان شنوا از مهارت نوشتاری ضعیفتری برخوردارند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی خصوصیات نوشتاری و خطاهای دستوری تولیدشده توسط کودکان ناشنوایی است که از حلزون شنوایی بهره میبرند. در راستای دستیابی به اهداف پژوهش، 16 کودک ناشنوای پسر در محدودۀ سنی 5 سال و 11 ماه تا 11 سال و 8 ماه که از حلزون شنوایی بهره میبردند با 16 کودک شنوا در محدودۀ سنی 8 تا 9 سال مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. طول مدت کاشت حلزون شنوایی در این افراد از 11 ماه تا 7 سال متغیر بود و میانگین مدت زمان استفادۀ آنها از حلزون شنوایی 5 سال بود. نمونههای نوشتاری تولیدشده توسط آزمودنیها گردآوری و مورد بررسی دقیق قرارگرفتند. یافتههای پژوهش نشان داد که کودکانی که از حلزون شنوایی بهره میبردند در مقایسه با کودکان شنوا جملات کوتاهتری تولید میکردند. میانگین تعداد واژههای مورد استفاده در هر جمله توسط آزمودنیهایی که از حلزون شنوایی بهره میبردند در مقایسه با کودکان شنوا پایینتر بود. به عبارت دیگر، تراکم واژههای مورد استفادۀ کودکان شنوا در مقایسه با کودکان ناشنوا بیشتر بود. کودکان ناشنوا از واژهها به صورت تکراری استفاده میکردند. یافتههای پژوهش همچنین نشان داد که هر دو گروه آزمودنیها مرتکب خطاهای دستوری (خطاهای مربوط به استفاده از فعل، حرف تعریف، حرف اضافه، ضمایر، قید، صفت، جملات سؤالی و منفی، شکل جمع و تصریف فعل) میشدند. با این وجود، میزان خطاهای آزمودنیهای ناشنوایی که از حلزون شنوایی بهره میبردند در مقایسه با آزمودنیهای شنوا بیشتر بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان شنوایی بر مهارتهای نوشتاری کودکان تأثیرگذار است.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، تعجببرانگیز نیست که کودکان ناشنوا یا آسیب دیدة شنوایی از واژههای محدودتری در زبان نوشتاری خود Anita, Reed, & Kreimeyer Powers &Wilgus Schorr, Roth, & Fox Young & Killen receptive vocabulary Hayes et al.
با اینوجود، پژوهش دیگری مانند پژوهش صورت گرفته توسط چیک 5 (1997) به این نتیجه دست یافت که زمانی که از کودکان ناشنوا خواسته شود که موضوعی را مورد بحث قرار دهند زبان نوشتاری پیچیدهتری تولید میکردند تا زمانی که از آنها خواسته میشد داستانی بنویسند، چیزی را توصیف کنند یا در مورد موضوعی خاص انشاء بنویسند.
خطای جایگزینی حروف اضافه: 25% از خطاهای رخ داده در استفاده از حروف اضافه توسط آزمودنیهای ناشنوایی که از حلزون شنوایی بهره میبردند به صورت جایگزینی حروف اضافه نمود پیدا میکرد، در حالی که این میزان در کودکان شنوا 33% بود.
یکی دیگر از انواع خطاهایی که در کودکان ناشنوایی که از حلزون شنوایی بهره میبردند مشاهده گردید جایگزینی یک حرف ربط به جای حروف اضافه است که میزان بروز این خطا در کودکان ناشنوا 2% بود.
4. بحث و نتیجهگیری هدف از انجام این پژوهش تحلیل خطاهای دستوری در متون نوشتاری تولید شده توسط کودکان ناشنوایی بود که از حلزون شنوایی بهره میبردند.
به طور خلاصه، آزمودنیهای ناشنوایی که از حلزون شنوایی استفاده میکردند جملات کوتاهتری تولید میکردند و جملات تولید شده توسط آنها در مقایسه با کودکان شنوا از تنوع واژگانی کمتری برخوردار بودند."